Nog genoeg te ontdekken
Worden natuurwetten uitgevonden of ontdekt? Uitvinder en wetenschapsjournalist Clifford A. Pickover denkt het laatste. „Ze bestaan onafhankelijk van ons. De bewering 3+1=8 is onwaar, was dat ook al voor de hele getallen ontdekt werden”, zo schrijft hij in zijn boek ”Natuurwetten”.
In zijn boek bespreekt Pickover zo’n tachtig natuurwetten en hun maker in chronologische volgorde. „We moeten de wettenmakers de eer van hun vaak aanzienlijke hoeveelheid werk gunnen.”
En aanzienlijk is die hoeveelheid werk in veel gevallen zeker geweest. Zo vergde het vijf jaar onderzoek voordat Buys Ballot –de oprichter van het KNMI– kon publiceren dat „de windrichting dwars op de gradiënt van de atmosferische druk staat.”
Een andere Nederlander die aan bod komt is Snellius. Hij ontdekte dat „de hoek waaronder licht breekt dat van het ene medium naar het andere gaat, afhangt van de brekingsindex van beide media.”
Uiteraard geeft Pickover met zijn boek geen volledig overzicht van alle wetenschappers naar wie iets is vernoemd. Het overzicht van mensen die een natuurwet hebben ontdekt, is vrijwel compleet. Daarmee bevindt ”Natuurwetten” zich tussen de standaardwerken.
Interessant is verder wanneer de laatste wet wordt ontdekt. In tegenstelling tot de Britse kosmoloog Hawking, verwacht Pickover dat er altijd wetten zullen overblijven om ontdekt te worden. Met de woorden van Asimov: „Hoeveel we ook leren, wat er overblijft is net zo oneindig complex als het geheel was toen we begonnen.”
De natuurwetten. Van Archimedes tot Hawking, Clifford A. Pickover; uitg. Veen Magazines, Diemen, 2010; ISBN 978 90 857 1294 7; 510 blz.; € 34,95.
