Van de tbs’ers die van 2004 tot en met 2006 vrijkwamen, pleegde 21,4 procent binnen twee jaar opnieuw een misdrijf. Voor de tbs’ers in de jaren daarvoor lag dat nog op 22,9 procent. Voor het eerst zijn ook degenen in kaart gebracht die een misdrijf pleegden waarvoor ze opnieuw een tbs-behandeling opgelegd kunnen krijgen. Dat percentage daalde van bijna 6 naar ruim 3.

De cijfers passen in de trend die zich sinds dertig jaar aftekent. Na een scherpe daling in de jaren tachtig en negentig, gingen rond de eeuwwisseling weer iets meer ex-tbs’ers in de fout, waarna de afname zich weer voortzette. Ernstige recidive, voor misdrijven waarvoor meer dan vier jaar dreigt, nam sinds 1984 af van 36 procent naar bijna 18 procent. Voor de misdrijven waar tbs voor mogelijk is, nam dat percentage af van 13 naar minder dan 5.

De onderzoekers tekenen er wel bij aan dat de resultaten voorlopig zijn, omdat de cijfers maar over drie jaar gaan. Normaliter bekijken ze de recidive onder tbs’ers die tot vijf jaar geleden de kliniek verlieten.

De behandeling van tbs’ers duurt steeds langer. Dat zou er volgens de onderzoekers op kunnen wijzen dat rechters en behandelaars voorzichtiger zijn geworden bij het vrijlaten van tbs’ers. Alleen patiënten met goede vooruitzichten zouden vrij mogen komen. Daardoor gaan er ook minder in de fout. Of dit ook echt zo is, kan pas blijken als er wordt gekeken naar de manier waarop stoornissen behandeld worden.