Bij de rechtbank vroeg het OM ook al om de verdachte twintig jaar op te leggen, maar dan voor doodslag. De rechtbank gaf uiteindelijk een gevangenisstraf van vijftien jaar. Justitie betoogt nu dat de Iraniër handelde met voorbedachten rade.

De alleenstaande 27-jarige Noordink was 3,5 maand vermist, voordat zij werd gevonden in de tuin van B. en diens vrouw in Aalten. De verdachte verklaarde na zijn aanhouding dat hij Noordink na een vrijpartij wurgde, in paniek dat ze zwanger kon zijn. Dat zou hem gezichtsverlies opleveren en zijn huwelijk kosten. De aanklager gelooft dat niet: Noordink had geen belangstelling voor mannen.

Volgens de aanklager in hoger beroep had B. tijdens het wurgen van Noordink genoeg tijd om zich te bedenken, maar ging hij door. Nadien ging hij gestructureerd te werk: kalk halen, een kruiwagen regelen, een graf graven en Noordinks lichaam verdoezelen. Ook stuurde hij uit naam van het slachtoffer een mail die naar zelfmoord verwees. In de kerk waar hij sinds zijn komst als asielzoeker in 2004 kwam, bad B. samen met de ouders van Noordink om haar heil. Volgens de aanklager is B. een opportunistische gelukszoeker die - tot ontsteltenis van nabestaanden - het werkelijke motief onbelicht laat.

Deskundigen vonden geen stoornis die B. tot zijn daden bracht, en achten hem toerekeningsvatbaar. B.’s advocaat stelt dat mogelijk wel „psychische overmacht door factoren van buitenaf” hem in blinde paniek brachten: de druk van de asielprocedure en de dreiging dat de beweerde relatie zou uitkomen. Hij vroeg daarnaar nader onderzoek.

Ook betwistte de raadsman dat überhaupt te bewijzen is dat Noordink door B.’s hand stierf en stelt hij dat de opsporing niet volgens de regels ging.

Het gerechtshof in Arnhem doet 5 oktober uitspraak.