Nederlanders lauw over Corus-topman
De aanstelling van Philippe Varin als nieuwe topman van Corus is in Nederland lauw begroet. Hoewel analisten verwachten dat de Fransman als bemiddelaar kan optreden tussen de twee bedrijfsonderdelen, lijken de posities al ingenomen.
Bestuurder J. Duynhoven van FNV Bondgenoten staat sceptisch tegenover Varin. „Hij lijkt van hetzelfde laken een pak. Ook pleit tegen hem dat hij door Moffat is binnengehaald. Maar we zullen zien wat hij ons te vertellen heeft.” Brian Moffat was voorzitter van de raad van commissarissen. Hij had jarenlang alle touwtjes bij Corus in handen.
Varin liet woensdag weten dat ook hij voorstander is van verkoop van de aluminiumpoot en van sanering van de Britse staalfabrieken. Wat betekent dat hij wil vasthouden aan de strategie die juist bij het voormalige Hoogovens tot het verzet leidde dat uiteindelijk leidde tot het vertrek van Moffat en bestuursvoorzitter Tony Pedder.
De raad van commissarissen van Corus Nederland handhaaft het standpunt dat verkoop van de winstgevende aluminiumpoot verzwakking van Corus Nederland is. Maar de commissarissen streven een „constructieve dialoog” met de board in Londen na. De ondernemingsraad zette de hakken in het zand omdat Varin vast wil houden aan verkoop van de aluminiumtak. „Dat is niet bijzonder tactisch”, sneerde voorzitter F. van Wieringen.
Overigens hoorden de bonden woensdag van de directie in IJmuiden dat Londen dit jaar 350 miljoen pond (465 miljoen euro) wil bezuinigen. Dat betekent dat Hoogovens investeringen moet schrappen of uitstellen. „Die hele fusie kost alleen maar geld. Dat zie je hieraan ook weer. Die bezuinigingen komen er alleen omdat de verkoop van de aluminiumpoot niet door is gegaan”, aldus Duynhoven.
Het noodlijdende concern doet Varin overigens niet tekort. Hij neemt een jaarsalaris van rond de 1 miljoen euro mee naar huis met daarbij een pensioenuitkering van ongeveer 30 procent van zijn jaarinkomen. In het eerste jaar krijgt hij bovendien een gegarandeerde bonus van 20 procent van zijn salaris. Varin koopt 1,1 miljoen aandelen Corus en krijgt evenveel door het concern uitgereikt. Verder krijgt hij opties voor 3,3 miljoen aandelen Corus en 800.000 euro, waarmee hij zijn opties Pechiney kan afkopen.
De vijftigjarige Philippe Varin wordt de nieuwe topman van het Brits-Nederlandse staalconcern Corus. Hij komt van aluminiumproducent Pechiney. De Fransman, die al op 1 mei in dienst treedt, volgt Tony Pedder.
De Brit moest het veld ruimen wegens de vele problemen bij het bedrijf. Varin was tweede man bij Pechiney. Corus is lang in onderhandeling geweest met dit Franse concern over de overname van de aluminiumactiviteiten van de Nederlandse poot, het voormalige Hoogovens. Tijdens die onderhandelingen hebben partijen elkaar leren kennen.
De raad van commissarissen van Hoogovens wilde niet dat Corus de opbrengst van de verkoop van 750 miljoen euro zou steken in sanering van de slecht draaiende Britse fabrieken. De commissarissen kregen uiteindelijk gelijk van de rechter in Amsterdam: de verkoop ging niet door en een dag later trok Pedder zijn conclusies.
Ook voor Brian Moffat, die Pedder tijdelijk was opgevolgd en tevens voorzitter was van de raad van commissarissen, is een opvolger gevonden. Vice-voorzitter Jim Leng neemt de positie in van de man die jarenlang alle touwtjes bij Corus in handen had.
Varin zei gisteren dat ook hij voorstander is van verkoop van de aluminiumpoot en van sanering van de Britse staalfabrieken. „Ik conformeer mij aan de strategie van Corus.” Hoe hij die verder zal invullen, is nog onduidelijk. Het eerste bezoek dat hij zal brengen is aan IJmuiden. Dat gebeurt al in de eerste week van zijn aanstelling. „Ik wil luisteren wat daar speelt”, aldus Varin.
Moffat, van wie de vakbonden meer dan genoeg hadden, zou al eerder met pensioen gaan maar bleef aan omdat Pedder voortijdig opstapte. Moffat, topman van British Steel, zat vanaf de fusie in 1999 van British Steel en Hoogovens als een spin in het web. In die periode heeft het concern, ondanks goede prestaties van de moderne Nederlandse fabrieken, geen enkele keer winst geboekt, is de sanering van de verouderde Britse walserijen maar ten dele gerealiseerd en zijn de fusiepartners gaandeweg uit elkaar gegroeid.