Met ”Opa, dat mag niet!” werd een serie van vier afgesloten. Nu zijn de boeken behalve op gewoon formaat ook in mini-uitvoering verschenen: zacht geprijsd en handig voor in de koffer.

Witvliet zet niet al te excentrieke karakters neer: mama’s en oma’s winkelen graag en houden van mooi en netjes, papa’s en opa’s gaan liever stoeien en maken daarbij ook wel eens de boel stuk. Maar ondanks de in stand gehouden rollenpatronen en de ietwat voorspelbare ontknoping is het voorlezen van ”Opa, dat mag niet!” geen saaie aangelegenheid. Witvliet doet haar best om er nét iets meer van te maken, door mooie kinderlijke observaties in te vlechten over bijvoorbeeld opa’s handen: „Het zijn mooie oude handen. Het lijkt wel of er verhalen op staan.”

De tekeningen van illustrator Mark Janssen zullen eveneens een breed publiek behagen: ze zijn vlot en vol beweging, kleur en detail. Toch ontstijgt ook hij de platte alledaagsheid door wel een oude muffe zolder met de voorspelbare koffers en een verstofte kinderwagen te schetsen, maar ook een vergeten trompet, een zeemanspet en een gedeukte zilveren beker.

Witvliet en Janssen zorgen voor verhaaltjes binnen het verhaal en daarmee voor een reden om hun boeken steeds weer opnieuw uit de kast te halen.