Verrassend is het indienen van dit voorstel niet. Al jaren zijn er pittige politieke discussies over de bepaling in de AWGB dat scholen geen mensen mogen afwijzen om het enkele feit dat ze een homoseksuele geaardheid hebben, maar wel als er „bijkomende omstandigheden” zijn. De partijen zeggen dat de grens tussen „het enkele feit” en de „bijkomende omstandigheden” te vaag is. De indieners van het wetsvoorstel zeggen met het schrappen „een verfijning van de balans van grondrechten” te bereiken.

Dat laatste is op zich al discutabel, maar dat wordt het nog meer als men de memorie van toelichting bij dit wetsvoorstel leest. Daarin wordt helder wat het uiteindelijke doel van de progressieve partijen is. Ze willen de instellingen op termijn bijvoorbeeld ook dwingen leerlingen toe te laten van wie de ouders de grondslag niet onderschrijven doch uitsluitend respecteren.

Om die acceptatieplicht in te voeren is nog wel aparte wetgeving nodig. Met het argument dat er ook binnen kerken diversiteit van opvattingen is, proberen de voorstanders van de acceptatieplicht de schooldeuren open te breken. Daarbij vergeten ze voor het gemak dat die verschillende meningen binnen kerken altijd binnen de bandbreedte van de belijdenis van die kerken blijven. Die confessie wordt door de leden onderschreven. Die binding aan de grondslag zouden scholen in de toekomst niet meer mogen vragen. Het enige wat van ouders dan nog verlangd kan worden is respect, het libertijnse toverwoord wat zo rekbaar is als elastiek. Want je moet het als ouder of leerling al heel bont maken wil je geen respect voor standpunten tonen.

Met het nu ingediende voorstel om de enkelefeitconstructie uit de AWGB te halen zijn we er dus nog niet. In Den Haag leeft het voornemen om alle restanten van het christelijk gedachtegoed aan te pakken. D66 neemt daarbij het voortouw, want behalve de inperking van de onderwijsvrijheid heeft deze partij ook nog plannen ten aanzien van de winkeltijdenwet en het verbod op godslastering. D66 lijkt maar één doel te hebben: het verankeren van het libertinisme. Als daarvoor de fundamentele vrijheid van godsdienst moet worden ingeperkt zal deze partij dat niet nalaten.

Opvallend is ook dat de discussie over de vrijheid van onderwijs zich toespitst in een periode dat de polarisatie in de politiek toeneemt. De wettelijke gelijkstelling van openbaar en bijzonder onderwijs in 1917 wordt niet zonder reden een pacificatie genoemd. Pechtold heeft woensdagavond in ieder geval duidelijk gemaakt dat de vijf partijen bewust deze week het initiatiefvoorstel te hebben ingediend om de VVD in de coalitieonderhandelingen te prikkelen en daarmee de polarisatie weer een handje te helpen.