Een receptie of speciale herdenkingsbijeenkomst voor de drie jubilarissen staat niet gepland. Daar heeft het drietal geen behoefte aan, ook al gebeurt het niet iedere dag dat drie personeelsleden tegelijk 25 jaar aan dezelfde school zijn verbonden. „Op dit moment wordt onze school gerenoveerd. Waarschijnlijk staan we bij de officiële heropening van de school komend voorjaar wel even stil bij de jubilea”, verwacht Schuttel (47).

Begonnen als groepsleerkracht, klom hij in de loop van de tijd op tot adjunct-directeur en sinds 1999 mag hij zich directeur van de reformatorische school noemen. „Het geeft mij voldoening als alles op school soepel verloopt en de kwaliteit van het werk goed is.”

Ook Sterk (46) en Van Utrecht (45) genieten met volle teugen van hun werk. Sterk als intern begeleider en zorgcoördinator en Van Utrecht als kleuterjuf. „Ik vergeet nooit meer de eerste keer dat ik me voorstelde aan de moeders van de kinderen uit mijn klas”, lacht de kleuterjuf. „Ik gaf de moeders netjes een hand, maar die keken allemaal heel vreemd. Pas later begreep ik dat dit op Urk niet de gewoonte is.”

Eerste computer

Schuttel herinnert zich nog als de dag van gisteren dat in 1986 de eerste computer zijn intrede deed op school. Sterk knikt. „Ja, dat was een 286.” Schuttel, gniffelend: „Het was een hele belevenis. Behalve de toenmalige directeur en nog iemand mocht er verder van het personeel niemand aanzitten. Dat deden we toch, met als gevolg dat het ding in de war raakte. Toen kwam er een slot op. Inmiddels staat de school vol met computers. Als ik de afgelopen kwarteeuw overzie, is de opmars van de computer op school een van de belangrijkste ontwikkelingen geweest.”

„We kijken nuchter aan tegen de computer”, stelt Sterk. „Met functioneel gebruik ervan is niets mis. Voor het aanleren van rekentafels of om topografische kennis op te doen is de computer ideaal voor kinderen.” Schuttel: „Wel houden we eraan vast dat ze niet op internet mogen. Dat is een gesloten boek.”

Het valt Van Utrecht steeds meer op dat kleuters al veel van de computer weten. „Ze praten rustig met elkaar over allerlei filmpjes of andere zaken die ze op een computer hebben gezien.” Schuttel: „Wat dat betreft zijn onze kinderen steeds mediawijzere wereldburgers.”

Betrokken vaders

Wat het drietal ook opvalt, is dat vaders zich steeds vaker laten zien op school. Alle drie vinden ze dat positief. Schuttel: „Vroeger hadden we meer kinderen op school van wie de vader de hele week op zee zat. Maar de Urker vissersvloot is in de loop van de tijd steeds kleiner geworden. Nu werken de meeste mannen op het vasteland, waardoor ook de man-vrouwverhouding verandert. Vanouds waren de Urker moeders eraan gewend om zelfstandig te beslissen over bepaalde zaken. Ze wachtten daarmee niet tot hun man zaterdag weer thuis was. Dat ligt nu anders.”

Van Utrecht: „Ik zie ook dat vaders zich steeds vaker aanmelden om mee te gaan met een schoolreisje, of dat ze met hun vrouw meekomen naar een contactavond. Dat gebeurde vroeger bijna nooit. Ik denk ook dat een en ander komt doordat we steeds meer oud-leerlingen krijgen die zelf kinderen bij ons op school hebben. Zij vinden het leuk om weer even op hun oude school te komen kijken.”

Geen kerkmuren

Urk is regelmatig negatief in het nieuws, erkent het drietal. Maar ze zijn eensgezind van mening dat er veel positiefs te vertellen valt over de bevolking. Sterk: „De mensen zijn spontaan.” Van Utrecht: „Ze zijn openhartig, direct en niet achterbaks.” Schuttel: „Ik waardeer het ook dat kerkmuren hier zo gemakkelijk kunnen wegvallen.”

De drie jubilarissen noemen twee sterfgevallen onder de kinderen de aangrijpende dieptepunten van hun loopbaan tot nog toe. Ook het overlijden van een handwerkmoeder en de dood van ouders van kinderen blijft het drietal bij. Sterk, verwonderd: „En wij mogen alle drie jubileren. Drie keer 25 brengt me bij Psalm 75: U alleen, U loven wij. Ja, dat blijft alleen maar over.”