Op verzoek van Sevestre koos Winkelman een breed repertoire van korte stukken, van Sweelinck tot werk van hemzelf, in strikte tijdsvolgorde gespeeld. Een duidelijke lijn dus, al vormen werkjes zoals de Fughetta van Sorge en een Andante van Ruppe daarin geen muzikale hoogtepunten. Curieus is dat op de cd twee stemmingen zijn te horen: een Youngstemming (1.6 middentoon) voor de oudere muziek, en de oorspronkelijke gelijkzwevende. Het orgel is bescheiden met zijn negentien stemmen.

Het neobarokke karakter is niet extreem, maar dat is hier niet automatisch een voordeel. Om langer te boeien mist het instrument karakter in de individuele klanken. Uitzondering vormen de Vox Humana in de Canzona van Tunder en de Trompet in een verset van Van den Kerckhoven en een Voluntary van Hook. Een mooie solo met vulstemmen klinkt alleen in een deeltje van de Voluntary van Winkelman, met daarin tegelijk ook het modernste idioom. In steviger werk zoals ”Komm, Heiliger Geist” van Buxtehude en ”Vorspiel und Fuge” van Bruckner (heel wat schoolser dan zijn symfonisch werk!) mis je node een stevige bas. De klanken van de hoge registers vormen daar een eiland zonder duidelijk ijkpunt.

Winkelman speelt verzorgd, al wens je soms dat het smeulende muzikale vuur wat meer zou vlammen. Een document vooral voor bij Brouwershaven betrokkenen.

Het orgel van Brouwershaven; Aldert Winkelman; Animato Music Productions (AMP 11009); € 15,90.