Waar de krant wel gelijk in had is dat er informele contacten zijn geweest tussen SGP-leider Van der Staaij en het rechtse drietal, contacten waarin de SGP op vrijblijvende wijze heeft aangegeven welke politieke thema’s haar na aan het hart liggen, zodat VVD, CDA en PVV wisten wat ze moesten doen of nalaten om de staatkundig gereformeerden niet onnodig te irriteren.

Hoe NRC dan bij dat gedoogakkoord kwam? De verklaring ligt waarschijnlijk hierin dat het dagblad het nieuws voornamelijk had verkregen van bronnen in de VVD. Liberale Kamerleden die wellicht wel dicht bij het vuur zaten, maar niet tot de allerbinnenste cirkel van de onderhandelaars behoorden. Kamerleden die –dat ligt althans voor de hand te veronderstellen– tegenstander zijn van zo’n overeenkomst met de SGP. Personen dus die er belang bij hadden het nieuws over het ‘gedoogakkoord’ enigszins aan te dikken, om daarmee in eigen kring en in andere partijen maximale weerstand op te roepen.

De situatie deed een beetje denken aan de formatie van 2003, toen CU en SGP met CDA en VVD serieuze gesprekken voerden over regerings­deelname. Ook toen waren er liberalen die deelname van de SGP prima vonden, terwijl andere VVD’ers grote bezwaren koesterden tegen samenwerking met deze theocraten en vrouwendiscrimineerders.