In zijn nieuwe boek ”The Grand Design” stelt Hawking dat de zwaartekracht het universum heeft gemaakt uit niets. „Spontane creatie is de reden waarom er iets is in plaats van niets, waarom het heelal bestaat, waarom we bestaan.”

Collega’s van Hawking van de universiteit van Cambridge wierpen hem voor de voeten dat hij een karikatuur probeert te ontmaskeren, die niet de Schepper-God van de christelijke, joodse of islamitische religies is. „Die is echt de ultieme verklaring voor waarom er iets is in plaats van niets”, aldus Denis Alexander, directeur van het Faradayinstituut voor wetenschap en religie.

„Hawking’s god is een ‘god van de gaten’ die door sommigen wordt gebruikt om de huidige lacunes in onze wetenschappelijke kennis op te vullen.”

Het hoofd van de Anglicaanse Kerk, aartsbisschop Rowan Williams, stelde in het Britse dagblad Times dat „natuurkunde de vraag waarom er iets is en niet niets, niet kan beantwoorden. Geloven in God is niet slechts het dichten van een kennishiaat. Het is een geloof in een intelligent levend Wezen, van Wie alles afhankelijk is.”

Williams werd gesteund door de leiders uit het gehele religieuze spectrum van Groot-Brittannië, waaronder opperrabbijn Jonathan Sacks, aartsbisschop Vincent Nichols van Westminster, de leider van de Rooms Katholieke Kerk in Engeland en Wales en Ibrahim Mogra, imam en voorzitter van de moslimraad van Groot-Brittannië.

Hawkings boek is, zoals de titel suggereert, een poging om „de ultieme vraag van het leven, het universum en alles” te beantwoorden. De Britse kosmoloog baseert zijn visie op de snaartheorie, de zogenaamde „M-theorie” elf ruimte-tijdsdimensies bevat: „trillende snaren, puntdeeltjes, twee-dimensionale membranen, drie-dimensionale blobs en andere voorwerpen die moeilijker in beelden te vangen zijn en nog meer dimensies van de ruimte innemen.”

Hij begrijpt dat de grote wetenschapper Isaäc Newton in zijn tijd stelde dat God de orde in het universum „schiep” en „onderhoudt.”

Het was echter de ontdekking van andere ‘zonnestelsels’ buiten de onze in 1992, die in Hawkings visie een belangrijk idee van Newton onderuithaalde, namelijk dat onze wereld zo uniek is ontworpen dat deze geschikt is voor het menselijk leven, dat een goddelijke Schepper hiervoor verantwoordelijk is.

Maar, betoogt Hawking, nu we weten dat er onnoemelijke veel planeten in het universum bestaan, is het is minder opmerkelijk dat er nog enkele zijn die voldoen aan de voorwaarden voor menselijk leven. „Elke vorm van intelligent leven zal zich automatisch ergens ontwikkelen op een plaats die daar geschikt voor is.”