„Heeft die dominee geen nieuw hartje? Hij doet zijn handen niet samen.” De Saambinder (orgaan van de Gereformeerde Gemeenten) begint een nieuwe rubriek: ”Even maar…”. „De vorm zegt toch echt wel wat.”

„Als ouder probeer je je kinderen eerbied bij te brengen wanneer dat nodig is. Dat houdt allereerst in, eerbied in het gebed. Ook eerbied bij het luisteren naar Gods Woord. Eerbied voor de ambten. Dat blijft een voortdurend proberen in deze onrustige tijd, die vaak zo zonder vorm en zonder inhoud is. Dat vraagt een voortdurend attent zijn in de gezinssituatie, op school en ook in de kerk. Je wilt geen politieagent zijn, maar je mag daar ook niet in verslappen. Dat bewijst helaas de weerbarstige praktijk. Of moet ik zeggen, het weer­barstige hart van ónze kinderen. Voortdurend is nodig daarin zelf de indrukken van Gods hoogheid en heiligheid te ontvangen, om dat op het volgende geslacht te mogen overdragen. (…)

„Wanneer je een nieuw hart hebt, dan ben je eerbiedig. Wanneer je niet eerbiedig bent, dan is dat een teken dat je geen nieuw hart hebt.” Zo probeer je dat als ouder. Zonder te kunnen zeggen dat je het goed doet. Dat vraagt van ons al ouders, leerkrachten en ambtsdragers ook een consequent voorbeeld. Wanneer het om het gebed gaat: gewoon eerbiedig handen samen en ogen dicht. Eerbiedig op je knieën voor je bed, enz…

Natuurlijk is er vorm zonder wezen genoeg. Maar er is geen wezen zonder vorm. De vorm zegt toch echt wel wat. Hierbij hebben we elkaar als gezin, school en kerk zo nodig. Zeker ook wanneer onze kinderen in groepen bezig zijn of wanneer ze ouder worden en zich voor „al te serieus” dreigen te gaan schamen in dit opzicht. Maar het gaat om jong inscherpen. Daar roept de Heilige Schrift ons ook toe op. Een eerbiedige houding zegt iets over het innerlijk, en omgekeerd.

Nu kan het zijn dat er zich omstandigheden voordoen, dat een ambtsdrager bijvoorbeeld op de preekstoel zijn handen niet samen doet. Dit ter wille van de spanning, duizeligheid of iets dergelijks. Hiervoor is hij niemand verantwoording schuldig. Maar het gaat om de regel: handen samen en ogen dicht. Ook als voorbeeld terwijl men daar staat voor de gemeente. Want anders zit je als ouder wel met de opmerking van onze kleine jongen: „Heeft die dominee geen nieuw hartje, want hij doet zijn handen niet samen.”

Zullen we er eens over nadenken? Want op zo’n vraag weet ik als ouder het antwoord niet zo gauw.”

Christelijk Weekblad

Politiek is terug op de kansel, signaleert Piet Kruizinga in Christelijk Weekblad (nieuws- en opinieblad voor gelovig Nederland). Maar niet alleen de vorming van een nieuw kabinet komt op de preekstoel aan de orde.

„Mijn boodschap komt misschien te laat in het lopende debat over een gedoogkabinet. Maar pas op, er dreigt nieuw gevaar. U herinnert zich wellicht dat begin december vorig jaar een document verscheen van een aantal Palestijnse christenen dat onder de naam Kairosdocument christenen elders opriep om de Israëlische bezetting van een deel van hun land als zonde te bestempelen en ook overigens druk op Israël uit te oefenen die bezetting te staken en de situatie te normaliseren.

Al direct riep de verklaring heftige reacties van voor- en tegenstanders op. Standpunten werden aangescherpt, stellingen betrokken en loopgraven uitgediept. Felle polarisatie tussen diverse kerkelijke organisaties. Maar het ergste dreigt nog te komen. Want op dit moment wordt gewerkt aan het opzetten van een landelijke organi­satie om het Kairosdocument verder te verspreiden in de Nederlandse kerken en het kerkvolk te mobiliseren in de strijd tegen de Israëlische politiek.

Een situatie als in de kruisrakettentijd dreigt. Israëlfans en de sympathisanten van de Palestijnen kunnen opnieuw de communicatiegemeenschap in gevaar brengen, met alle gevolgen van dien. En wie in Jeruzalem of Ramallah is daarmee gediend? Nee, laten we die weg niet opgaan. Wat dat wel? Samen zoeken naar termen die zowel onze verbondenheid met Israël als onze compassie voor het lijden van het Palestijnse volk kunnen omvatten. Ga dan daarover met elkaar verder praten. Veel succes gewenst; u zult dat zeker nodig hebben.”