„En ik hoorde een stem uit de hemel, die tot mij zei…”

Het hoeft toch niet bewezen te worden dat alle mensen moeten sterven. Wij wensten wel dat het bewijs hiervoor niet nodig was, doch zie in de brief aan de Hebreeën (9:27) van Paulus. Daar staat: „…gelijk het de mensen gezet is eenmaal te sterven…” Het is ook zeker door de oorzaak van de dood, dat is de zonde en de vloek van God over de zonde. Want de bezoldiging der zonde is de dood.

Waar de zonde is als een oorzaak, moet ook de dood wezen. Ja, het kan bewezen worden door de ondervinding van bijna 6000 jaar, waarin geen mensen geboren zijn die ook niet zijn gestorven. Wij spreken dan niet van die buitengewone voorbeelden van Henoch en Elia. Gods gewone weg met alle stervelingen is dat zij moeten sterven.

U zult ook bevinden dat zij die het allerlangst leefden op het laatst ook moesten sterven. Zie maar bij Methusalem, die, terwijl hij 969 jaar leefde, toch ook gestorven is. Er is geen mens die machtig is zijn geest in zijn lichaam te behouden. Er is geen verschoning in die strijd, geen middel om de dood te ontwijken. De goddeloze mens, die de dood het verst van zich stelt, zal hem niet ontgaan.

James Durham,
predikant te Glasgow

(”De zaligheid der doden”, 1735)