Honderd à tweehonderd islamitische terroristen zouden er in ons land rondlopen. Dat is althans de schatting van de Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst, de opvolger van de BVD.Die BVD hield zich vooral bezig met mensen die ervan verdacht werden voor het Kremlin te werken. Thans staan de islamitische terreurbewegingen bij onze veiligheidsdienst in het centrum van de belangstelling.

Nu was het vroeger al niet eenvoudig om te infiltreren in communistische en aanverwante milieus, maar de moslimextremisten zijn helemaal een wereld apart. De vraag kan dan ook gesteld worden of de AIVD de omvang van het islamitisch terrorisme al voldoende in kaart gebracht heeft.

Overigens is het opvallend dat er zich na 11 september 2001 geen nieuwe dramatische aanslagen van de kant van Bin Laden of andere islamitische terreurgroepen hebben voorgedaan. De goed geplande aanslag met vier passagiersvliegtuigen deed het ergste vrezen. Kennelijk was men tot heel wat in staat. Maar het vervolg is tot dusver uitgebleven.

Zelfs de oorlog in Irak heeft niet geleid tot islamitische terreuracties. De woede van de islamitische wereld bleef beperkt tot een aantal demonstraties. Terecht wijst minister Remkes er op dat het Iraakse bewind in de ogen van fundamentalisten veel te seculier was. Dat maakte het voor Amerika ook moeilijk om nauwe banden tussen Saddam en al-Qaida aannemelijk te maken.

Nu is er na die bewuste 11 september in Amerika, maar ook in Europa, op allerlei manieren opgetreden tegen extreme islamitische organisaties en groeperingen. Controles zijn geïntensiveerd, geldstromen werden afgeknepen en ook zijn een aantal kopstukken en hun handlangers gearresteerd. Bovendien werd de al-Qaida-beweging, door het verdrijven van het Taliban-bewind, beroofd van haar hoofdkwartier en trainingskampen in Afghanistan.

Maar in een guerrillaoorlog weet je nooit wanneer de vijand zal toeslaan. Hij probeert zich immers zoveel mogelijk onzichtbaar te maken. Dat geldt ook voor islamitische terreurbewegingen.

Hun kracht ontlenen zij aan het fanatisme van hun religieuze overtuiging. Daarom kunnen zij mensen rekruteren die bereid zijn tot zelfmoordacties. Bij seculiere politieke bewegingen, hoe fanatiek ze ook mogen zijn, komt dat veel minder voor. Bij hun opmars in Irak kregen de Amerikanen een paar maal te maken met zelfmoordacties, maar dat was bepaald geen massaal verschijnsel.

De grote rijkdom van de Arabische oliestaten betekent dat islamitische terreurbewegingen niet met geldgebrek te kampen hebben. Ook wordt Arabisch oliegeld in Nederland ingezet om scholen en moskeeën in fundamentalistisch vaarwater te krijgen. Daar moet zo gauw mogelijk tegen opgetreden worden, uiteraard binnen de grenzen van onze rechtsorde.

Daarnaast geldt dat de aanwezigheid van grote groepen moslims in de westerse wereld het voor islamitische terroristen mogelijk maakt om in die gemeenschappen onder te duiken. Al voelen de meeste moslims er niets voor om zelf deel te nemen aan islamitische terreuracties, een niet te verwaarlozen deel is wel bereid om hand- en spandiensten te verrichten.