Aan de orde was een voorstel om psychiatrische patiënten, als zij dat willen, bindende afspraken te laten maken over wat artsen mogen doen als ze in een crisis raken of dreigen te raken. Deze zogeheten zelfbindingsverklaring moet worden opgesteld als de patiënt in goede doen is en zij blijft gelden als de patiënt in een crisissituatie verkeert en wellicht niet meer voor rede vatbaar is.

De gezondheidsinstellingen vinden dat een geneesheer-directeur op basis van die verklaring direct moet kunnen ingrijpen en dat dit niet moet worden vertraagd door juridische procedures. Toetsing van dat besluit aan de door de patiënt in zijn verklaring omschreven omstandigheden waarop behandeling gewenst is, kan dan achteraf, binnen drie dagen. Nu staat in het voorstel voor de wijziging van de Wet bijzondere opneming in psychiatrische ziekenhuizen dat de rechter vooraf moet toetsen.

Ook de organisaties van families van psychiatrische patiënten en de Stichting Patiëntenvertrouwenspersoon Geestelijke gezondheidszorg zijn van mening dat dit bij crisis mogelijk moet zijn. Voorwaarde is wel dat de verklaring van de patiënt niet onder druk is opgesteld. Daarnaast betreuren zij dat het voorstel alleen voorziet in dwangopnames en niet kijkt naar mogelijkheden om patiënten ook buiten de muren van instellingen te binden aan behandeling.