De vrouw, Zahra Bahrami, was in Iran om een van haar kinderen te bezoeken. Op 27 december werd zij gearresteerd, omdat ze bij een demonstratie tegen de regering aanwezig zou zijn geweest.

Een mensenrechtenorganisatie in Iran stelt dat Bahrami in totale afzondering zit in de Evin-gevangenis bij Teheran. Volgens deze organisatie wordt ze fysiek en geestelijk gemarteld tijdens de veelvuldige verhoren. Dat gebeurt volgens deze club bij veel mensen die in celblok nummer 209 vastzitten. Ook zou haar de doodstraf of een levenslange celstraf boven het hoofd hangen. Bahrami mag geen bezoek ontvangen en slechts heel soms onder toezicht enkele minuten met haar familie bellen.

Hoewel de vrouw een Nederlands paspoort heeft, kan de Nederlandse ambassade in Iran haar geen consulaire bijstand verlenen. Dat komt volgens de woordvoerder omdat Iran nooit de Nederlandse nationaliteit van vertrokken onderdanen erkent. Iran geeft daarom ook geen informatie over de vrouw.

Buitenlandse Zaken baseert zich op andere bronnen. Eind juli achterhaalde het departement Bahrami in Nederlandse bestanden, omdat haar naam en geboortedatum anders waren. Het ministerie probeert aandacht voor haar zaak te vragen en blijft aandringen op een eerlijk proces, aldus de woordvoerder.

De familie van Bahrami vreest dat publiciteit negatief uitpakt. Het is niet duidelijk of dit echt zo is. De meningen hierover zijn verdeeld, stellen ingewijden. De mensenrechtenactivisten hebben haar zaak ook al aangekaart bij de VN, de EU en Amnesty International.

Eerder trok de zaak van de Nederlands-Iraanse Abdullah al-Mansouri uit Maastricht veel aandacht. Hij werd in 2006 opgepakt in Syrië en uitgeleverd aan Iran. Vorig jaar werd hij wegens terrorisme tot dertig jaar veroordeeld, een straf die later werd gehalveerd. In deze zaak lukte het één keer om hem een bezoek te brengen, aldus Buitenlandse Zaken.