Dat staat in een rapport van het WODC, het onderzoeksinstituut van het ministerie van Justitie, dat woensdag bekend geworden is. Sinds begin 2006 moeten alle gemeenten de plechtigheid organiseren. De bedoeling is dat die bijdraagt aan de verbondenheid met het nieuwe land en een grotere deelname aan de samenleving.

Maar de veertig nieuwe Nederlanders die het WODC ondervroeg, voelden zich voor de ceremonie al verbonden met Nederland. De plechtigheid voegt daar weinig aan toe, luidt de voorzichtige conclusie van de onderzoekers. Veel van de ondervraagden gaven aan zich hier thuis te voelen, vooral omdat ze ingeburgerd zijn en meedoen.

Met de Nederlandse grondrechten en normen en waarden zijn zij bekend en ze zijn het er grotendeels mee eens. Ook daar is na de plechtigheid niet veel in veranderd. De meesten zijn aan het werk, willen stemmen of volgen een opleiding.

Onder de geïnterviewden waren ook nieuwkomers, vooral oudere vrouwen, die aangaven zich in Nederland thuis te voelen, maar die niet echt meedoen. Ze gaan vooral om met familie en andere mensen uit hun land van herkomst. Ze hebben wel een emotionele band met Nederland en onderschrijven de normen en waarden.

Sinds mei vorig jaar leggen de nieuwe Nederlanders ook een verklaring van verbondenheid af. De meeste geïnterviewden zeiden niet precies te weten wat ze gezworen of beloofd hadden. Voor sommigen verliep het afleggen van de verklaring rommeling en haastig, anderen beheersten de Nederlandse taal nog onvoldoende.