Gaat het hier om jeugdige onervarenheid –Cameron is de jongste Britse premier in 200 jaar– of bereidt de 43-jarige leider een nieuw hoofdstuk voor in de Britse diplomatie en werpt hij zich op als een persoon die niet om de waarheid heendraait, iets wat hij zijn voorgangers van de Labourpartij verwijt?

„Het is een onvolwassen reactie van een onvolwassen politicus", zei de Pakistaanse hoge commissaris in Londen, Wajid Shamsul Hasan, donderdag. „Hij moet zijn woorden zorgvuldiger kiezen."

De houding van Cameron toont opmerkelijke parallellen met die van ”IJzeren Dame” Margaret Thatcher, die er een deugd van maakte haar Europese ambt­genoten de gordijnen in te jagen en die een van haar parlements­leden eens toebeet dat zijn „ruggen­graat niet tot zijn hersens reikt.”

„Ik geloof in duidelijke taal”, zei Cameron donderdag aan het einde van zijn bezoek aan India.

„Het is een langetermijn­strategie”, zei Steven Fielding, directeur van het Centrum voor Britse Politiek van de universiteit van Nottingham. „Tijdens de verkiezingen probeerde Cameron mensen ervan te overtuigen dat hij een andere conservatief is, een liberale conservatief. Dat leverde niet het gewenste resultaat."

Sinds de Conservatieve Partij bij de verkiezingen in mei onvoldoende zetels behaalde om een meerder­heidskabinet te vormen, probeert Cameron de aanhang van zijn partij te vergroten. De partij vormde een coalitieregering met de Liberale Partij, een huwelijk dat volgens sommigen geen lang leven beschoren is.

Als de coalitie breekt en er nieuwe verkiezingen komen, moet Cameron kiezers zien te overtuigen die hij in april niet voor zich wist te winnen: velen van hen zijn traditionele Labourstemmers.

Het is de vraag of zijn duidelijke taal hem deze beoogde winst zal opleveren. Tijdens zijn eerste officiële bezoek aan de VS –op een moment dat de Amerikanen worstelden met de olieramp in de Golf van Mexico– probeerde Cameron de politieke impact van de ramp af te zwakken. Hij benadrukte het belang van olieconcern BP en weigerde in te stemmen met een onderzoek naar de banden van BP met Libië, tot woede van Amerikaanse senatoren.

Tijdens een bezoek aan Turkije vorige week kritiseerde de premier de entering door Israëlische troepen van een Turks actieschip met hulpgoederen voor Gaza. Het Palestijnse gebied „kan en mag geen gevangenenkamp blijven”, zei hij. Thuis wekte hij de woede van veel Britten door te stellen dat Groot-Brittannië in de Tweede Wereldoorlog in de strijd tegen Duitsland in 1940 het kleine broertje van de VS was; een moment waarop de VS nog helemaal niet deel namen aan de oorlog.

De grootste politieke verdeeldheid creëerde hij met zijn opmerkingen over Pakistan tijdens een bezoek aan Pakistans aartsrivaal India. „We willen Pakistan heel, heel duidelijk maken dat we een sterk, stabiel en democratisch Pakistan willen", zei hij. „Maar we kunnen op geen enkele wijze tolereren dat dit land beide kanten op kan kijken en in staat is, op welke manier dan ook, terreur te exporteren, of het nu naar India, naar Afghanistan of naar waar dan ook in de wereld is.”

Pakistan is door de VS onder druk gezet om harder op te treden tegen het Haqqani­netwerk, een aan al-Qaida gelieerde groepering die aanslagen op Amerikaanse en coalitietroepen in Afghanistan beraamt. De groepering houdt zich in Pakistan schuil. Cameron zet met zijn opmerkingen de belangrijke relatie tussen Pakistan en de Britse geheime dienst op het spel, waarschuwde Hasan. „Camerons opmerkingen (…) zijn een schop tegen het zere been”, zei hij.