Van Baalen gaf vorig jaar als lijsttrekker voor zijn partij bij de Europese verkiezingen al aan niet naar Brussel te gaan om Europeaan te worden, maar om Nederlander te blijven. Het voormalige Tweede Kamerlid van de VVD is bijvoorbeeld ook niet verhuisd naar Brussel, maar in Den Haag blijven wonen. „Kamerlid was ik met passie en liefde. Maar het Europees Parlement, dat is meer corvee dan passie.”

De VVD’er is van alle 25 Nederlandse Europarlementsleden het vaakst afwezig. Van Baalen was slechts bij 58 procent van de stemmingen, mede door zijn reizen voor zijn bijbaan als voorzitter van de internationale liberale partij. Ook deze functie zegt hij wel „met passie en liefde” te doen.

Van Baalen: „Europarlementariërs zitten in een isolement. Van huis en haard verdreven zijn ze tussen Brussel en Straatsburg beland. Die onthechtheid schept een band. Er is vrijwel niemand die hard en scherp durft te opereren. Alsjeblieft, maak geen barstjes in onze gezellige eurococon!” Hij schetst een cultuur, waarin collega’s weinig kritiek hebben op elkaars plannen. „Omdat je op elkaar bent aangewezen. Help ik jouw rapport, dan jij mijn motie. En zo wordt de stroom van bemoeizucht breder en breder.”

Ook zegt de VVD’er zich te verbazen over het feit dat Europarlementariërs voor zichzelf klappen als een rapport van hen wordt aangenomen. „Onder het motto: als niemand voor ons klapt, doen we het zelf.” Ook noemt hij het opmerkelijk hoeveel borrels, lunches, diners en recepties worden gehouden. „Wijnproeverijen noem ik het.”

Dat Van Baalen toch in het Europarlement blijft, komt doordat hij het als „een tour of duty” beschouwt. „Ik wil goede wetgeving waar Nederland volgende week van profiteert. Niet alles hoeft leuk en gezellig te zijn. Je moet een klus klaren. De VVD mocht bij de Europese verkiezingen niet door z’n hoeven gaan, dat was fataal geweest. Ik wist dat ik het verschil kon maken, daarom wilde ik lijsttrekker zijn. De Europese campagne heeft de opgang voor de VVD gemarkeerd.”