Met de maatregel worden jarenlange pogingen de economie te stimuleren door de bevolkingsgroei te beperken, tenietgedaan.

Het plan is onderdeel van een poging van Ahmadinejad om de bevolking van Iran te vergroten. Op dit moment heeft het land 75 miljoen inwoners, maar volgens de president kan het land 150 miljoen mensen herbergen. Het programma is in het bijzonder aantrekkelijk voor de lagere inkomens in het land, die de ruggengraat vormden van zijn verkiezingsoverwinning in 2005 en 2009.

De bedoeling is dat de regering elk nieuw kind ongeveer 730 euro geeft bij de geboorte. Vervolgens stort ze elk jaar rond de 70 euro op de rekening. Van de ouders wordt verwacht dat ze ongeveer gelijke bedragen op de rekening storten.

Als het kind 20 is kan het het geld gebruiken voor scholing, een trouwerij, gezondheidszorg of een huis. Hoe de regering de maatregel gaat bekostigen is nog onduidelijk; de regering heeft niet eens geld voor eenvoudige infrastructurele projecten.

In de jaren zeventig lanceerde Iran een succesvolle campagne voor gezinsplanning. Het land was toen van mening dat maximaal twee kinderen voldoende was. Na de Islamitische Revolutie in 1979 werd dit beleid teruggedraaid. Tien jaar later werd het echter weer ingevoerd, omdat de bevolkingsgroei enorm toenam en de economie instortte.

In de jaren negentig probeerde Iran de bevolkingsgroei te beperken door mannen en vrouwen aan te moedigen goedkope anticonceptiemiddelen te gebruiken. Ook raadde de regering sterilisaties aan. De bevolkingsgroei daalde van 3,9 procent in 1986 naar 1,6 procent in 2006.

Na zijn aantreden als president in 2005 veroorzaakte Ahmadinejad een enorme publieke verontwaardiging toen hij zei dat twee kinderen per gezin te weinig is. Hij riep de Iraanse bevolking ertoe op meer kinderen te krijgen.

Tussen 1995 en 2005 steeg het inwonertal met 8,4 miljoen. Opvallend is dat de meerderheid van de bevolking jonger is dan 30 jaar.