De Senaat blijft echter formeel bij haar standpunt om flink te snijden in de belastingverlaging die president Bush wil doorvoeren. Ze wil zo voorkomen dat het begrotingstekort te zeer oploopt.

De Amerikaanse begroting is 2,2 biljoen dollar groot en het belastingplan is er een belangrijk onderdeel van. Vice-president Cheney, senaatsvoorzitter, moest eraan te pas komen om het voorstel aan de vereiste meerderheid te helpen. Uiteindelijk waren er 51 stemmen voor en 50 tegen. De stemming in de Senaat was het resultaat van een ingewikkeld compromis waaraan de afgelopen dagen was gewerkt.

Vorige maand besloot de Senaat al in een tussentijds debat niet akkoord te gaan met de belastingverlaging van 724 miljard dollar, die Bush had voorgesteld. Dit bedrag werd toen gehalveerd. Naast de Democraten stemden ook enkele gematigde Republikeinen tegen het voorstel. Ze wezen erop dat door het extra geld dat Bush voor de oorlog in Irak nodig heeft het tekort toch al oploopt.

Vrijdag werd er echter een compromis gesloten waaraan het Huis en de Senaat hadden gewerkt. In het kort komt het erop neer dat de Senaat in een later stadium alsnog kan overstappen op meer belastingverlaging, en wel 550 miljard dollar. Het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden stemde eerder op de dag in met dat bedrag. Twee Republikeinse senatoren die vorige maand tegen het plan van Bush stemden, kunnen met het compromis leven.

President Bush wil door middel van de belastingverlaging de Amerikaanse economie stimuleren. Het belastingplan van Bush is een van de speerpunten van zijn economische beleid. Bush hoopt volgend jaar te worden herkozen door te laten zien dat de Amerikaanse economie hem ernst is. Zijn vader, Bush senior, wordt verweten tijdens diens presidentschap te weinig aandacht te hebben gehad voor de economie. Dat kostte hem volgens analisten zijn herverkiezing, ondanks de overwinning in de eerste Golfoorlog.

Het belastingplan van de zittende president is omstreden. Centralebankpresident Alan Greenspan uitte eerder dit jaar kritiek op het plan. Hij vindt dat de regering er geen gewoonte van moet maken om begrotingstekorten te laten toenemen. Een groep Nobelprijswinnaars meent dat de plannen de kloof tussen arm en rijk alleen maar vergroot.