Gokverslaving bekostigen met centen van pa
De politie doet ander werk dan hulpverleners, maar kan wel een rol spelen in de aanpak van ouderenmishandeling. Dat is de overtuiging van Annelies van Voornveld, regionaal projectcoördinator senioren en veiligheid van de politie Amsterdam-Amstelland. „Bijvoorbeeld door af en toe binnen te lopen bij een echtpaar waarvan de man zijn vrouw had mishandeld. De echtgenoot moest van de rechter in therapie. De regelmatige bezoekjes maken dader én slachtoffer duidelijk dat ze in de gaten worden gehouden.”
Agenten moeten signalen van verwaarlozing, mishandeling en uitbuiting oppikken. „Je ziet het pas als je het gelooft. Elke politiestudent in Amsterdam krijgt daarom tijdens de opleiding informatie over ouderenmishandeling aangereikt. Wijkagenten hebben trainingen gevolgd. Beantwoordden deze collega’s de vraag over het bestaan van deze vorm van huiselijk geweld eerst ontkennend, na afloop zeggen ze meestal adresjes te weten waar het misgaat.”
Als er bij mishandeling van een 65-plusser sprake is van een afhankelijkheidsrelatie is het ouderenmishandeling en dus huiselijk geweld. Anders betreft het een ‘gewone’ mishandeling van een senior, legt Van Voornveld uit. „Bij ouderenmishandeling kan de politie ook zonder aangifte een onderzoek starten.”
Agenten stuiten soms onverwachts op mishandeling. „Een collega was met een deurwaarder bij de huisuitzetting van een man van 92. Deze Amsterdammer had maanden zijn huur niet betaald. Telefoon, gas en elektriciteit waren al afgesloten. Bleek dat een zoon die de financiën van zijn vader beheerde, met diens centen zijn gokverslaving had bekostigd.”
Haar collega’s maken niet dagelijks ouderenmishandeling mee. „Wie er alert op is, ziet echter genoeg. Het is soms te gek voor woorden. Een rolstoelafhankelijke vrouw woonde in een fraaie benedenwoning met een tuin, maar was opeens verdwenen. Ze bleek drie hoog in een rolstoelonvriendelijk achterhuis te zijn gepoot. De dochter van de bovenbuurman, die de financiën van deze vrouw regelde, woonde inmiddels in de benedenwoning.”
De beste plek voor burgers om ouderenmishandeling te melden, is een steunpunt huiselijk geweld, aldus Van Voornveld. „Grove zaken kunnen ook rechtstreeks bij de politie worden aangegeven. Belangrijk is dat iedere burger iets doet met zijn niet-pluisgevoel. Dat kan in de eerste plaats door een mantelzorger te vragen of hij het nog trekt. Een passerende wijkagent aanschieten, is ook een optie.”
De woorden van iemand in een blauw uniform hebben soms meer impact dan de opmerkingen van een verzorgende in een wit pak, weet de coördinator. „De praktijk is dat agenten vaak meer doorpakken dan anderen. Hulpverleners zoeken soms te lang naar andere oorzaken van blauwe plekken of striemen. Wij moeten duidelijk maken dat geweld in Nederland niet wordt getolereerd.”
Dit is het zesde artikel in een serie over mishandeling van ouderen. Volgende week deel 7.