Met hamers en beitels togen zij donderdag naar het kapotgeschoten al-Rashid-hotel om een mozaïek met de beeltenis van de oude president Bush te verwijderen waaraan de Irakezen meer dan tien jaar hun voeten hebben afgeveegd. Op de plaats van het mozaïek lieten zij een portret van Saddam achter.

Je voeten aan iemand afvegen is in geen enkele cultuur een compliment, maar in de Arabische al helemaal niet. Iemand de onderkant van je schoenen laten zien, geldt daar als een zware belediging. Het idee om duizenden Iraakse voeten over het gezicht van George Bush senior te laten lopen, sprak het door Bush vernederde regime dan ook bijzonder aan. Het al-Rashid, waar de meeste buitenlandse gasten verbleven en waar tijdens de Golfoorlog van 1991 de buitenlandse pers zijn standplaats had, werd door Saddam persoonlijk uitgekozen. Het mozaïek werd nog in datzelfde jaar gelegd - een onflatteus portret van een breed lachende Bush met in het Arabisch de tekst ”Bush is crimineel”.

De ligging van het mozaïek maakte het bijna onmogelijk het te vermijden. In 1997 stapte de speciale VN-gezant Lakhdar Brahimi op de bovenlip en een deel van de neus. En de Russische nationalist Vladimir Zjirinovski ging later dat jaar, na de Amerikaanse agressie te hebben veroordeeld, op de adamsappel staan. De voormalige wapenonderhandelaar Scott Ritter maakte er in 1998 een punt van om naast het mozaïek te stappen, maar in november van het afgelopen jaar stapten hoofdinspecteurs Hans Blix en Mohammed el-Baradei elk op een schouder van Bush.

Het al-Rashid-hotel is zwaar geschonden door een Amerikaanse aanval op Iraakse sluipschutters die zich er verborgen hielden. „We hebben de boel een beetje verbouwd”, zei luitenant-kolonel Rick Schwartz, de aanvoerder van de soldaten die het mozaïek donderdag stukhakten. Voor toekomstige gebruikers legde Schwartz er een portret van Saddam voor in de plaats.

Wie zei ook al weer dat de oorlog in Irak geen persoonlijke achtergrond had?