Afgebroken stukken hout, resten van het rode dak, rollen touw, laarzen en scheepsboeien liggen verspreid over de plek van het ongeval. Met brute kracht ramde een trein op het station een complete winkel.

René Vervaart kwam zondagavond rond half twaalf met z’n fiets net „uit de kroeg” toen hij nabij het station van Stavoren een „enorme dreun” hoorde. In het donker nam hij poolshoogte in de bestuurderscabine van de trein. Hij zag de machinist binnen zitten. „Die riep: Eruit! Eruit!” Die man was in shock. Hij sloeg het raam in en ging de trein uit. Toen begreep ik dat er niet meer mensen in de trein zaten.”

Pas later realiseerde Vervaart zich dat er een trein tegen een tankauto was gebotst en door de winkel was gedenderd. „Ik dacht dat een boot 
de wal was opgekomen. Je hebt eerst helemaal geen beeld van wat er is gebeurd.”

Vakantieganger Peter Klein uit Giessenburg, die met zijn jacht in de haven van Stavoren lag, zag het ongeval gebeuren. „In het donker zag ik de lichten van de trein aankomen. Ineens hoorde ik een korte knal. Ik riep tegen mijn vrouw: „Joh, de trein komt door de stootblokken heen.” Even later kwamen de lichtjes aan de andere kant van de winkel weer te voorschijn.”

Toen Klein zich naar de plek van het ongeval spoedde, werd hij door daar al aanwezige spoormedewerkers gemaand weg te blijven. „Ze zeiden dat er explosiegevaar was. Er lekte vloeistof.”

Mede-eigenaar Henk de Groot van de getroffen zaak is deze bewolkte maandagmorgen druk doende om zaken te regelen met politie en verzekering. „Dit is een filmscenario”, zegt hij op een steenworp afstand van de ravage.

De schade loopt in de tonnen. „Onze zaak en tankwagen zijn total loss. Voor ons is het toeristische seizoen nu afgelopen.”

De Groot prijst zich gelukkig dat er geen slachtoffers zijn te betreuren. „Stel je voor dat de trein overdag, met mensen in het pand, de zaak was binnengereden. Dan had ik het hier niet over de materiële schade gehad. ”

Ook Jouke Schaap en Lilian Veenstra, die op een boot wonen, zagen het ongeval voor hun ogen afspelen. Ze hielpen mee om collega-schippers die vlak bij de plaats van het ongeval lagen afgemeerd, te adviseren een veiliger plek te zoeken. Jouke: „Je ziet iets door een gebouw heenkomen. Onwerkelijk. Het duurt even voordat je doorhebt dat het een trein is.”