„Wat moeten we daaronder verstaan? Ik ga weer terug naar het zevende hoofdstuk van de eerste brief aan de gemeente van Corinthe. In die gemeente is pastorale nood. Huwelijksnood! Op de een of andere manier was er een gedachte de gemeente binnen geslopen dat gelovige mannen en vrouwen niet langer het huwelijksleven konden voortzetten met een ongelovige vrouw of man. Paulus gaat daar heel pastoraal en heel helder op in. In vers 12vv. lezen we: „Maar den anderen zeg ik, niet de Heere: Indien enig broeder een ongelovige vrouw heeft, en dezelve tevreden is bij hem te wonen, dat hij haar niet verlate; en een vrouw die een ongelovige man heeft, en hij tevreden is bij haar te wonen, dat zij hem niet verlate.”

Het begin van deze tekst brengt u wellicht in ver­warring. Dat is helemaal niet vreemd. Een paar teksten terug immers schrijft Paulus: „Doch de getrouwden gebied niet ik, maar de Heere…”

Treffen we nu in vers 12 de persoonlijke visie van Paulus aan? Geeft ons dat het recht om zijn visie eventueel voor een andere visie in te wisselen? Ik zou het maar niet doen. Paulus schrijft hier met apostolisch gezag. De kanttekenaar geeft als commentaar op deze tekst dat Paulus hier schrijft: „…als een apostel van Christus, door Zijn Geest onderricht en gedreven.” Laten we ons hier maar aan houden. Voor we het weten, zitten we midden in de wereld van de Schriftkritiek en ontzinkt ons alle vastigheid.

Paulus maakt dus met deze tekst duidelijk dat het helemaal niet nodig is om te gaan scheiden als de ongelovige man of vrouw tevreden is om bij haar of hem te wonen. Paulus komt tot deze gedachte omdat „de ongelovige man geheiligd is door de vrouw, en de ongelovige vrouw geheiligd is door de man.” Hij rondt zijn gedachtegang af met deze ingrijpende en zeer ver strekkende opmerking: „want anders waren uw kinderen onrein, maar nu zijn zij heilig.”

Het is duidelijk dat Paulus hier diepgaande zaken te berde brengt. Voor hem is het woord „geheiligd” van cruciale betekenis. Wat verstaat hij er onder? Ook nu wil ik luisteren naar wat de kanttekenaar opmerkt bij „geheiligd is.” De uitleg van dat woord is van zeer grote betekenis. Ik lees daar het volgende: „geheiligd in de vrouw, als ook daarna in de man, namelijk ten aanzien dat de gelovigen zijn erfgenamen van het verbond Gods met hun kinderen, Gen. 17:7, Hand. 2:39, welk voordeel de ongelovige partij niet kan beletten door zijn ongelovigheid, omdat Gods genade in het heiligen van zulk huwelijk krachtiger is dan het ongeloof van de andere partij om hetzelve te ontheiligen.””