Misschien hebt u het gemist. Maar er is een nieuwe hype. Een hype op wielen onder een plank. Het is een soort skateboard. Een flexibele kunststof plank op twee zwenkwielen die vooruitkomt als je er met je voeten een golfbeweging op maakt. Iedereen heeft er één.

Aan bovenstaande moest ik terugdenken tijdens de start van onze vakantie. In vakantietijd verdwijnt het meeste nieuws naar de achtergrond. In die rust ontstaan als vanzelf gedachten over de toekomst. Geen gedachten over de financiële en zakelijke toekomst zoals aan het einde van het jaar, maar over de toekomst van je kinderen. Want juist in de vakantie valt op hoe snel je kinderen groot worden, wat echt belangrijk voor ze is en in welke ogenschijnlijk kleine dingen dat soms zit.

De vakantie biedt wat extra tijd om bij die toekomst stil te staan en samen de keuzes en twijfels te bespreken die daarbij op ons pad komen. Want kinderen gaan straks al snel zelf beslissen wat wel en niet mag. Kiezen wat financieel wel en niet verantwoord is. Bepalen wat moreel wel en niet kan en ga zo maar door. En de voorbeelden die ze nu zien, bepalen straks mede de keuze.

Hoe help je kinderen het beste bij het maken van kleine en grote, belangrijke en minder belangrijke keuzes? Ik probeer uit te leggen dat je een waveboard pas moet kopen als je er geld voor hebt. En dat voorschieten geen optie is, omdat dat eigenlijk in het klein hetzelfde gedrag is als het gedrag dat de financiële crisis veroorzaakte. Daarom besluiten we een lijst te maken met een bedrag per klus zodat het waveboard eerst verdiend kan worden en daarna gekocht.

Een ander gesprek hadden we laatst over welke games populair zijn onder jongeren van tien tot vijftien jaar. Volwassen namen als Call of Duty, Battlefield en Medal of Honor blijken goed bekend onder tien tot twaalfjarigen en verdelen ze in voorlopers, meelopers en achterblijvers. Overigens is een waveboard dan een prima alternatief.

Tijdens een van de eerste dagen op onze vakantiebestemming lazen we over Daniël en de regels aan het hof van Babel waar Daniël mee te maken kreeg. In het eerste hoofdstuk staan drie duidelijke toekomstlessen voor jonge en oudere wereldburgers die keuzes moeten maken. Daniël nam zich van tevoren voor in zijn hart waar de grens lag omdat hij zich niet wilde verontreinigen. Vervolgens was hij er duidelijk over naar anderen en zocht actief overleg over zijn standpunt, waarvoor hij ook gehoor vond.

En ten slotte had Daniel het vertrouwen om met Gods hulp de proef op de som te nemen op een beter resultaat dan de andere jongelingen. Natuurlijk kan er later weer van alles gebeuren, dat was bij Daniël ook zo. Maar dan valt er wel wat te kiezen.

De auteur is ondernemer in de it-sector. Reageren aan scribent? nietbijbroodalleen@refdag.nl