Het veelvuldig consumeren van ijs maakt me kritisch. Het eerste softijsje van dit jaar is genieten, maar na vijf stuks ben je dat melkerige al behoorlijk zat. Roomijs van Hertog is lekker en betaalbaar, maar toch ontstaat na drie bakken de behoefte aan iets wat verser en verfijnder is. Zelf ijs maken, zou dat mogelijk zijn? Een zoektocht naar recepten op internet maakt duidelijk dat het inderdaad kan. Met behulp van een ijsmachine bijvoorbeeld.

Het aanbod van ijsmachines is enorm. De prijzen variëren van ongeveer 40 tot 500 euro. Er blijken machines te zijn die werken op een koelelement dat je eerst 24 uur moet invriezen en zogenoemde zelfvriezende apparaten. De laatste groep is vanzelfsprekend de duurste.

Een zelfvriezende ijsmachine hoef je slechts enkele minuten van tevoren in te schakelen, daarna kunnen alle ingrediënten erin en kan het draaiproces beginnen. Na een halfuur kun je al ijs eten. Met een koelelement daarentegen kun je natuurlijk maar één portie ijs per dag maken.

Begerig naar een echt superieure portie ijs proberen we een van de duurste ijsmachines uit. Het wordt La Turbine à Glace van Magimix. Niet alleen vanwege de chique naam, maar ook omdat hij er in diverse onderzoekjes uitrolt als dé ijsmachine.

Het is een stoer en zwaar apparaat, en bovendien heerlijk simpel te bedienen. Een knop voor vriezen en een knop voor draaien, meer hebben we niet nodig. Uit het bijgeleverde receptenboek ”IJslekkernijen” vallen we onmiddellijk voor ”klassiek koffie-ijs” – en vooruit, als de machine toch bezig is, ook maar voor ”eenvoudig aardbeienijs”.

Het is een verrassing om bij de recepten zowel aanwijzigingen voor bereiding met de ijsmachine te vinden als voor bereiding met de hand. Dat is een mooie gelegenheid om uit te vinden of La Turbine à Glace zijn 500 euro wel waard is. Het eenvoudige aardbeienijs gaan we zowel met de hand als met de machine maken. Blind proeven zal vervolgens moeten uitwijzen welke variant het lekkerst is.

Maar eerst het klassieke koffie-ijs. Er moet een beker heel sterke koffie gezet worden, die af moet koelen. Vervolgens maken we een schuimig mengsel van eidooiers, suiker en maizena, waar al roerend een pan kokende melk bij gegoten wordt. Ook deze pap, die op custard lijkt, moet afkoelen.

Ongeduldig zetten we de Turbine maar vast op vriezen. In zijn binnenste komt een ventilator met luid geraas op gang. Stil is de machine niet bepaald. Na een halfuur eten we smeuïg en weldadig koud koffie-ijs en zijn verrukt. Dit gaat een Magnum ver te boven.

Na het afwassen van de uitneembare ijsemmer is de machine klaar voor de volgende lading. Het aardbeienijs heet eenvoudig, omdat je slechts aardbeien met suiker en citroensap hoeft te pureren; verder hoeft er alleen nog een flinke hoeveelheid slagroom door.

De ene helft van de aardbeienpuree gaat gelijk met de ongeklopte room in de Turbine. Voor bereiding met de hand moet eerst de slagroom geklopt worden, daarna kunnen we de aardbeienpuree erdoorheen scheppen, kloppen of mixen. Daarna gaat de bak zes uur lang de vriezer in, maar om het uur moet het ijs even omgeschept of gemixt, om de ijskristallen te breken.

Na een intensieve middag ijs omscheppen, breekt ’s avonds het plechtige proefmoment aan. We halen drie bakken uit de vriezer: tweemaal aardbei- en eenmaal koffieijs. Het koffieijs is inmiddels hardbevroren en minder tongstrelend van structuur dan toen het net uit de machine kwam, hoewel de smaak nog steeds perfect is. Zo vers mogelijk opdienen dus, is de conclusie.

Vervolgens voert de ene proefpersoon de ander geblinddoekt twee verschillende lepels aardbeienijs. Het handbereide valt onmiddellijk door de mand: de structuur is korreliger. Opvallend is verder dat de aardbeien zowel qua kleur als qua smaak domineren bij het zelfgemixte ijs. Bij de portie uit de machine zijn aardbeien en room duidelijk een inniger verhouding aangegaan. Maar we zijn het er over eens: beide varianten hebben iets.

En uiteindelijk geldt dat natuurlijk ook voor de werkwijze. Een hele middag druk zijn met het omscheppen van je eigen ijs heeft iets. Maar op een avond even een verrukkelijk ijsje uit een machine toveren heeft ook iets. Het is maar waar je geld voor hebt.

Eenvoudig aardbeienijs

Maak puree van 500 gram gewassen aardbeien, 50 gram poedersuiker en het sap van een halve citroen. Druk de puree door een zeef in een kom. Laat heel koud worden in de koelkast.

Klop ondertussen 3 dl slagroom en schep door de puree. Schep het mengsel in een diepvriesbak en zet het 6 uur in de vriezer. En vergeet niet om tussendoor verschillende keren om te scheppen met de vork, mixer of keukenmachine.