Het hof was door rechters uit Oostenrijk en Finland gevraagd uitspraak te doen over de beloning bij zwangerschap.

Een Oostenrijkse vrouw die voor haar zwangerschap als arts-assistent werkte, stapte naar de rechter nadat ze om gezondheidsredenen moest stoppen met werken en vervolgens een toeslag niet meer uitbetaald kreeg. Het ging om een vergoeding voor het beschikbaar zijn voor overuren. Volgens het hof had ze geen recht op die vergoeding omdat ze de prestatie niet daadwerkelijk leverde.

De Finse vrouw was hoofd van het cabinepersoneel van een luchtvaartmaatschappij en kreeg vanwege haar zwangerschap tijdelijk een kantoorbaan. Hierdoor ontving zij geen extra beloning meer voor een leidinggevende functie en onregelmatige arbeidstijden. Ook in dit geval was dat volgens het hof terecht, omdat ze deze diensten tijdelijk niet leverde.