Echtpaar Gerritsen wil „praktisch zending bedrijven” in Ethiopië
APELDOORN – Op een praktische manier zending bedrijven. Zo zien Mark en Janneke Gerritsen uit Apeldoorn hun toekomstige werk op een internationale basisschool in Ethiopië.
Al enkele jaren liepen Mark (32) en Janneke (30) Gerritsen met het idee rond om iets in het zendings- of ontwikkelingswerk te doen. Toen verschillende sollicitaties op niets uitliepen, besloten ze een tijdje rust te nemen. In die periode stond er een vacature in het Reformatorisch Dagblad voor een leerkracht aan de Interlakes International School in het Ethiopische Debre Zeit, 40 kilometer van de hoofdstad Addis Abeba.
De vacature liet het echtpaar –aangesloten bij de gereformeerde gemeente in Terwolde-De Vecht– niet meer los. Het besloot te reageren en werd aangenomen. Janneke Gerritsen: „We hadden zelf in eerste instantie niet aan het onderwijs gedacht, maar de Heere leidde het zo. We zien dit nu echt als onze plek.”
De Interlakes International School werd in 2006 opgericht door de stichting Worldwide Employment, een initiatief van staalfabriek Kontinex Staal in Moerdijk die een fabriek in Ethiopië heeft. De stichting zag veel inwoners van Debre Zeit naar Addis Abeba wegtrekken vanwege de hogere kwaliteit van onderwijs in de hoofdstad. Daarop besloot ze een internationale basisschool op te zetten in Debre Zeit waar naar westerse maatstaven les wordt gegeven. In 2010 is de school overgenomen door stichting Friends of Interlakes.
Janneke Gerritsen: „Leerlingen hebben na het volgen van dit onderwijs meer kansen op de arbeidsmarkt. Bovendien blijven de mensen in Debre Zeit, zodat de stad zich verder kan ontwikkelen en mensen meer bestaanszekerheid krijgen.”
Allerarmsten
De leerlingen zijn met name afkomstig uit de middenklasse van Debre Zeit. Hun ouders zijn doctoren, wetenschappers, leidinggevenden en investeerders die de economische situatie positief kunnen beïnvloeden.
Daarnaast komt ongeveer 10 procent van de kinderen uit de lagere klasse. Hun schoolgeld wordt betaald door sponsors in Nederland. Janneke Gerritsen: „Soms vraag ik me af of we ons niet beter kunnen inzetten voor de allerarmsten in Ethiopië, maar wie weet is de reikwijdte van het Evangelie op deze manier veel groter en breidt het zich uit als een olievlek over Ethiopië.”
Het verschil tussen de Interlakes International School en het reguliere onderwijs in Ethiopië is behoorlijk groot, stelt de leerkracht. „De gemiddelde klassengrootte ligt daar rond de tachtig kinderen. Bij ons telt een groep maximaal dertig leerlingen. Ook hebben we voldoende lesmateriaal en zijn we gehuisvest in een mooie, nieuwe school.”
Inmiddels bezoeken zo’n 120 leerlingen de school, verdeeld over vier leerjaren. Uiteindelijk moet de instelling uitgroeien tot een volledige basisschool met acht groepen.
Vanaf augustus hopen Mark en Janneke –beiden werkzaam in het onderwijs– het werk van Caroline Visser, de huidige leerkracht, in eerste instantie voor drie jaar voort te zetten: Mark als directeur en leerkracht; Janneke als onderwijzeres voor de lagere groepen. „Ik hoop het kleutergedeelte te gaan aansturen. Nu zijn de jongere kinderen nog weinig creatief bezig. Daar wil ik verandering in brengen.”
Hun dochter Loïs (7) gaat mee naar Ethiopië en zal ook leskrijgen op de Interlakesschool. Daarnaast geeft Janneke Gerritsen haar dochter twee middagen in de week Nederlands.
Het salaris van het echtpaar wordt bekostigd door de stichting. Ook de aanschaf van materialen betaalt Friends of Interlakes.
Overigens draagt iedereen daar z’n steentje aan bij, zegt Janneke Gerritsen. „De stichting is nog maar pas opgericht en is hard bezig met fondsenwerving. Er zijn ook spontane acties. Zo hebben de leerlingen van mijn man volop krijtjes, potloden, pennen en papier bij hem ingeleverd.”
Meerwaarde
Het echtpaar, dat recent een week in Ethiopië was om de school en Debre Zeit te bezichtigen, ziet het werk als een praktische manier om zending te bedrijven. „Ethiopië kent geen bijzonder onderwijs. Christelijke scholen zijn er dus niet. De overheid laat wel toe dat op deze school elke dag de Bijbel opengaat en de christelijke feestdagen worden gevierd. Dat is de meerwaarde van ons werk.”
Bang voor eenzaamheid is de Apeldoornse niet. „In Debre Zeit werken veel Nederlanders, dus helemaal alleen zijn we niet. Dat zie ik als een extra zegen.”
Tegen het afscheid nemen ziet ze niet echt op. „Al jaren zijn we hiermee bezig. Stapje voor stapje wen je aan het idee dat je ooit vertrekt uit Nederland. We ervaren daarin de steun en zegen van de Heere.”
