Het college van burgemeester en wethouders verstrekt vooral gegevens over het aantal gestarte taal- en inburgeringstrajecten, maar over de afronding hoort de raad niet veel.

Zo informeert het stadsbestuur volgens de Rekenkamer niet of beperkt over onder meer het aantal verplichte inburgeraars dat is opgeroepen voor een kenningsmakingsgesprek en niet reageert of over het onderscheid tussen het aantal verplichte en vrijwillige inburgeraars dat een traject begint, onderbreekt of afrondt. Ook is er te weinig bekend over de duur van de inburgeringstrajecten en de opgelegde en geïnde boetes.

Daardoor kan de gemeenteraad volgens de Rekenkamer niet beoordelen of Amsterdam een deel van de vergoedingen van het Rijk voor inburgering mis kan lopen. De hoofdstad krijgt dit geld op basis van een vast bedrag per deelnemer dat is gebaseerd op 10 procent uitval van de deelnemers. Als meer mensen het bijltje erbij neergooien, kan dat leiden tot een tekort in de financiering van de gemeente.

Het college wijt het ontbreken van de informatie aan de trage invoering van de Wet Inburgering, waardoor de eerste trajecten pas vanaf de tweede helft van 2008 konden beginnen. Volgens de Rekenkamer moeten er nu, aangezien een traject gemiddeld anderhalf jaar duurt, toch inmiddels gegevens beschikbaar komen over het aantal geslaagde of uitgevallen deelnemers.