„Hé, jij denkt zeker dat je Balkenende bent”, zo werd Van Bemmel laatst nageroepen in de straten van Rotterdam, waar hij werkt voor het advocatenkantoor Moree en Gelderblom. De Goudse ’gergemmer’ laat zijn bril iets zakken, en inderdaad: daar is de gelijkenis met JP, de grote voorman van het CDA. „Ik hoop dat ik de SGP-jongeren net zoveel succes kan bezorgen als Balkenende het CDA”, lacht hij.

Ledenaanwas is inderdaad een punt van voortdurende aandacht, bevestigt Van Bemmel. Hoewel de SGP met afstand de grootste politieke jongerenorganisatie van Nederland bezit, ontvangt het bestuur signalen dat nog lang niet alle jongeren uit de gereformeerde gezindte goed op de hoogte zijn van haar activiteiten. „We gaan daarom een nieuwe wervingsactie starten. En dan zien we wel waar we uitkomen. Ik ben nuchter genoeg om me niet te verliezen in luchtkastelen.”

Maar belangrijker nog dan het binnenhalen van nieuwe leden, is volgens Van Bemmel het stimuleren van de betrokkenheid van de 15.000 die er al zijn. „Met name bij onze standpuntbepaling. Sinds enkele jaren hebben we als jongeren een eigen politiek programma. Daar moeten we aan blijven werken, en graag samen met alle leden. Momenteel zijn we bezig met een nieuwe website, die ook ruimte biedt voor het voeren van discussies.”

Het is Van Bemmel opgevallen dat SGP-jongeren zeker warm lopen voor discussies over actuele politieke onderwerpen. „We hebben laatst een debatavond georganiseerd over de oorlog tegen Irak en dat liep heel goed. In verkiezingstijd hadden we een bijeenkomst over het conflict tussen Israël en de Palestijnen, die massaal werd bezocht. Alle reden dus om dat verder uit te bouwen.”

Op die manier ga je wel steeds meer fungeren als luis in de pels van de moederpartij. Is dat de bedoeling?

„We hebben als SGP-jongeren nooit veel opgehad met dat idee van de luis in de pels, maar anderen mogen zich best eens achter de oren krabben over onze standpunten. Er is niks mis mee dat we als jongeren na een brainstormsessie of een studium generale eens ergens anders zouden uitkomen dan onze Tweede-Kamerfractie. Dat hoort bij een volwassen partij en een volwassen jongerenorganisatie. En dan beseffen we daarbij natuurlijk dat we strijden voor een gemeenschappelijk doel en dat we de contacten net zo goed moeten houden als ze altijd geweest zijn.”

Communicatie is jouw sleutelwoord. Wat betekent dat?

„Dat betekent in de eerste plaats dat we intern de zaken goed op elkaar willen laten uitsluiten. Ook moet het enthousiasme, dat gelukkig volop aanwezig is, steeds weer in goede banen worden geleid. Daarnaast is er een goede externe communicatie nodig. We moeten onze standpunten bekendmaken en uitleggen. We merken ook dat we daarvoor steeds vaker worden gevraagd door de media. Soms kunnen we daar niet op ingaan. Maar is er sprake van een serieuze setting, dan moet je goede argumenten hebben om te bedanken.”

Jullie klacht is nogal eens dat de media een sterk negatief gekleurd beeld van jullie neerzetten.

„Dat is ook iets waar we graag aan willen werken. In persoonlijke contacten, maar ook als boodschappers namens de SGP. Je kunt tegenwoordig steeds minder toe met een eenvoudig beroep op de Bijbel. Dat overtuigt mensen niet meer. Nadere uitleg blijkt nodig, die moeten we dus ook geven.”

Meisjes vormen de meerderheid van de SGP-jongeren, maar mogen geen lid zijn van de secties, ondanks dat het bestuur dat eigenlijk wel wilde. Gaat dat nog veranderen?

„Het voorstel is enkele jaren geleden verworpen door een nipte meerderheid van de studieverenigingen. Die vormen de basis van onze organisatie en dat moet vooral zo blijven. We gaan nu niet direct weer hetzelfde voorstel indienen, maar ik sluit ook niet uit dat iets dergelijks de komende vier jaar weer aan bod komt. Binnen het bestuur wordt het lidmaatschap van een sectie niet gezien als een regeerambt. We zijn van mening dat het een invulling kan zijn van de positieve betrokkenheid die de SGP voor meisjes en vrouwen wenst.”

De stap van het secretariaat naar het voorzitterschap, was dat een lang gekoesterde ambitie?

„Ik zet me eigenlijk al sinds m’n achtste, toen ik in Alphen aan den Rijn bij het stemlokaal onze partijnaam stond te scanderen, al in voor de partij. Sinds 1996 ben ik actief in de jongerenorganisatie, eerst als lid van de sectie Info-zaken, later als secretaris. Mijn naam stond nog onder de eerste advertentie voor een nieuwe voorzitter, dus ik was niet meteen gegadigde. Na het binnenkomen van de eerste brieven veranderde dat. Toen is mijn naam onder de advertentie weggehaald en ben ik tijdens de gesprekken met andere kandidaten netjes op de gang geparkeerd.

De ambitie was er dus niet meteen, maar ik heb wel heel veel zin in het leiden van deze leuke, enthousiaste en oergezellige club.”