Teleurgestelde kreten in Club Havana in Den Haag. In het stampvolle café, versierd met blauwwitte ballonnen, krijgen de tientallen ChristenUnieaanhangers woensdagavond om negen uur een forse tegenvaller te verwerken. Via beeldschermen komt de eerste prognose binnen. De ChristenUnie verliest een zetel.

„Dit is heel jammer”, zegt Ed Anker (31), nummer negen op de lijst, kort na negen uur. Anker, die door het partijcongres van de zevende op de negende plek was gezet, voerde de afgelopen weken een voorkeursactie. Hij probeerde onder meer onder studenten voorkeursstemmen in de wacht te slepen. Tijdens de campagne sprak hij op tal van onderwijsdebatten. Voor Anker is het een bittere pil dat hij zijn zetel naar alle waarschijnlijkheid moet opgeven. „Ik deed het werk met hart en ziel.”

CU’er Slob is „teleurgesteld” over het zetelverlies. „Een van de zes zetels verliezen is best veel. Al had ik vooraf wel rekening gehouden met dit scenario. Hoe we ook gewerkt en gebeden hebben voor een goede uitslag.”

Over de oorzaak van het verlies lijken de CU-politici nog in het duister te tasten. Mogelijk heeft de terugval te maken met het feit dat „coalitiepartijen altijd verliezen”, stelt Slob. De recente ophef over uitspraken van Rouvoet over een homoseksuele kandidaat op de lijst zou een rol kunnen hebben gespeeld, zegt hij. ChristenUniestemmers in het café wijzen erop dat de verkiezingsdeelname van de Evangelische Partij Nederland van voormalig CU-politica Laclé de CU stemmen heeft gekost.

Partijleider Rouvoet noemt het „zorgelijk” dat de christelijke politiek een forse knauw kreeg. „De drie christelijke partijen halen met pijn en moeite 28 zetels. Dat betreur ik zeer. Paars plus is in beeld. Dat is niet om vrolijk van te worden. Als je denkt aan de vrijheid van onderwijs, de vrijheid van godsdienst en medisch-ethische kwesties.”

Voor de „nieuwe generatie” CU’ers is het verlies „heel zuur”, analyseert CU-coryfee en demissionair minister Van Middelkoop. „Net als in veel andere landen hebben de verkiezingen steeds meer het karakter van een afrekening.”

Nederland is in „rechts-conservatieve” richting opgeschoven, stelt Van Middelkoop. Voor de confessionele politiek is het een „moeilijke dag.” „Wij hebben niet kunnen profiteren van het verlies van het CDA. De overheersende cultuur is nu eenmaal paars. CU en SGP zullen altijd marginaal blijven.”

Dat een paarse coalitie een bedreiging vormt voor christenen in de discussie over grondrechten, wil er bij hem niet in. „Je moet niet als een zorgelijk zieltje in een hoekje gaan zitten. Orthodoxe christenen hadden de afgelopen dertig jaar niet te klagen.”