„Want ik ben door de wet der wet gestorven, opdat ik Gode leven zou.”
Door de werking van de Heilige Geest en door middel van Gods wet, is de staat van de gelovigen gelukkig veranderd. Zij leerden hun verachtelijke armoede zien en hun diepe onwaardigheid erkennen. Vraagt u door wat middel een zondaar aan de wet als een verbond sterft? De apostel Paulus bericht het ons, wanneer hij zegt: „Ik ben door de wet der wet gestorven.”

De zedelijke wet is in de hand van de Geest het gezegende werktuig waardoor die verandering wordt teweeggebracht. Daardoor leert de ontwaakte zondaar de smetteloze zuiverheid van de goddelijke natuur en de volmaakte rechtheid van de goddelijke wil te beseffen. Hij overweegt het zielverbindende gezag van de grote Wetgever in Zijn bevelen. Hij ontdekt het allernauwste verband dat er is tussen de eisen van de wet en het eeuwig onveranderlijk recht van de Godheid.

Door deze overtuiging leert de zondaar niet alleen de billijkheid van de wet, maar ook zijn wijde uitgebreidheid inzien. Hij vindt zich verplicht te erkennen dat de wet waarheid in het binnenste vereist, dat hij gehoorzaamheid vereist in ons gedrag, zodat men onberispelijk is voor de mensen, met een zuiverheid in onze begeerte.

Abraham Booth, predikant te Londen

(”De verloochening van eigen gerechtigheid volstrekt nodig”, 1775)