Het meisje van 15 verdween in de nacht van 14 op 15 januari 1992. In eerste instantie werd niet uitgegaan van een misdrijf. „Zo’n zaak laat je niet los. Reden om in het voorjaar 2009 een nieuw onderzoek te starten”, meende Van Capelle. Na het inventariseren en digitaliseren van alle gegevens zijn in september van dat jaar tien rechercheurs aan de slag gegaan. Zij hoorden 165 oude, maar ook nieuwe getuigen in de zaak.

Het speurwerk dat Van Hoove jarenlang deed, was volgens Capelle een welkome aanvulling. De detective heeft op vrijwillige basis diverse mensen gehoord, maar ook interviews die de pleegouders van Willeke destijds hebben afgegeven onder de loep genomen. „Hij heeft de interviews van dit echtpaar geanalyseerd en in kaart gebracht. Het viel hem op dat deze mensen bijzondere uitlatingen deden. Zo vermoedden de pleegouders dat Willeke in handen was gevallen van een loverboy. Inmiddels is de pleegvader overleden.

Tijdens de getuigenverhoren kwam meermalen naar voren dat het pleegoudergezin geen veilige thuishaven voor Willeke is geweest. Uiteindelijk oordeelde het openbaar ministerie (OM) dat er voldoende feiten en omstandigheden waren voor een verdenking van een strafbaar feit. De komende dagen worden de woningen van de verdachten onderzocht en de verdachten zelf gehoord. Het OM sluit niet uit dat het lichaam van Willeke zich in de grond op het terrein van de boerderij in Koekange bevindt. Tijdens de doorzoeking in en rondom de woning aan de Koekangerdwarsdijk in Koekange wordt een grondradar ingezet die ruim 3 meter diep kan zoeken in diverse grondlagen.