Els Florijn: Geld toeleggen om statussymbool kwijt te raken
Het wordt het „meest gekochte, minst gelezen” boek genoemd. ”De kleine vriend” van Donna Tartt is meer een statussymbool („kijk eens, welke literatuur er prominent en niet over het hoofd te zien vanwege de extreme dikte in mijn boekenkast prijkt”) dan het lezen waard, is blijkbaar de mening van de meesten.
Niet van allemaal. Sommigen zijn ook zo blij dat ze van het boek af zijn, dat ze er geld op toeleggen om het kwijt te raken.
Ik bestel nog wel eens boeken via de tweedehands site van bol.com, en daar kwam ik hem tegen: de vuistdikke, gebonden ”De kleine vriend” in een ‘zeer goede’ staat en dat voor de spotprijs van twee euro. Een klein rekensommetje leert het volgende: het boek moet met de pakketpost opgestuurd worden à 6,75 euro. De verkoper betaalt bol.com een servicebedrag van 1,95 euro. Als tegemoetkoming in de pakketkosten, betaalt bol.com hem 3,95 euro, plus de 2 euro die ik voor het boek betaal.
Resultaat? De verkoper moet 2,75 euro erop toeleggen om mij het boek van Donna Tartt te sturen.
Hij deed het. Blijkbaar wilde hij er zo graag van af, dat hij het ervoor over had.
Terecht? Ach, ik weet het niet. Ik moet zeggen dat ik het boek best met interesse gelezen heb. Het maakt mijns inziens niet waar wat het belooft, maar ik heb genoten van ‘de tantes’.
Geen idee waar ik het nu over heb?
Kijk eens in de boekenkast, misschien staat het boek daar statussymbool te wezen. Of kijk op bol.com, wie weet wil iemand het zo graag kwijt, dat het maar een paar euro kost.
