De verkiezingen van 9 juni zijn onder andere uniek vanwege het feit dat orthodoxe christenen die de keuze moeten maken tussen het almaar compromissen sluitende CDA en de ChristenUnie met haar heldere geluid voor het eerst de resultaten van deze partijen in de regering kunnen laten meewegen. De CU verweet het CDA altijd dat het in de regering te weinig bereikte op het gebied van de specifiek christelijk politieke thema’s. Daarom is het goed om de CU-resultaten van de afgelopen regeringsperiode te bekijken.

Terwijl de CU nog in euforiestemming verkeerde, leek de partij nog niet opgewassen tegen de politieke strijd. De PvdA-fractieleider zei na openbaarmaking van het regeerakkoord meteen de randen van het akkoord te gaan opzoeken en maakte dat concreet door het nationale akkoord met betrekking tot de weigerambtenaar uit te hollen door de plaatselijke PvdA-afdelingen ertoe op te roepen weigerambtenaren te verbieden. Het bereikte resultaat bleek als een boemerang te werken en de CU liet deze bevriende coalitiegenoot haar gang gaan.

Ook op het gebied van abortus wilde de CU de praktijk wijzigen door de in de abortuswetgeving ingebouwde voorwaarden beter te laten toepassen. Het enige wat de partij op dit punt heeft bereikt, is het instellen van een onderzoekscommissie die na vijf jaar zou rapporteren, waarmee de PvdA-staatssecretaris dit thema vanuit haar PvdA-visie veiliggesteld heeft.

Ook op het gebied van euthanasie is er geen wijziging in het beleid te constateren: de al bestaande aandacht voor palliatieve zorg is op dezelfde wijze voortgezet.

Rond het thema gezin leek minister Rouvoet bang te zijn om de christelijke levensovertuiging expliciet te tonen. Meteen toen hij minister voor Jeugd en Gezin werd, wijzigde Rouvoet zijn definitie van het begrip gezin (alle samenlevingsverbanden met kinderen). Bij het uitbrengen van de gezinsnotitie zei Rouvoet nadrukkelijk dat hij de echtscheidingaantallen niet ging terugdringen.

De adoptie van kinderen door homoparen is ook de afgelopen kabinetsperiode mogelijk gemaakt.

Toen PvdA-staatssecretaris Bussemaker zonder medeweten van Rouvoet de Tweede Kamer een brief over embryoselectie zond, waren de rapen terecht gaar. Uiteindelijk moest de CU akkoord gaan met een zo verwaterd compromis, dat een verslechtering van het beleid inhield, dat de SGP-fractie hoofdschuddend constateerde dat de CU-invloed wel heel erg klein was. Bussemaker zei recent nog dat het regeren met de CU de afgelopen drie jaren geen wijzigingen in het door haar beoogde beleid had veroorzaakt.

De enige punten waarop duidelijk CU-invloed merkbaar was, waren niet-specifiek christelijke thema’s zoals het generaal pardon, milieubeleid, armoedeproblematiek et cetera. Omdat deze thema’s ook door niet-christelijke partijen gepromoot werden, kan dit niet gezien worden als specifieke CU-invloed.

Juist nu het CDA door kleur- en identiteitsarmoede qua kiezersaantal terugzakt, zou het goed zijn als de CU-visie en de CDA-invloed door een fusie elkaar gaan versterken en de grootste partij weer een christelijke zou worden.

De auteur studeerde politicologie en is directeur van Van Dam, Van Dam & Verkade BV.