Zoals ”De prooi”, waarin beschreven wordt hoe Rijkman Groenink als dominante leider een van de mooiste bedrijven van Nederland naar de knoppen helpt. Of zoals ”Nina. De onweerstaanbare opkomst van een power lady”, waarin we de topvrouw van World Online ontmoeten als een keiharde dame die over lijken gaat om haar ambities waar te maken. En wat te denken van ”De vastgoedfraude”, waarin we kennismaken met door en door corrupte vastgoedhandelaren, met afpersing en bedreiging? Laten we ook het boek van Lucia de Berk niet vergeten, waarin we lezen hoe iemand zes jaar lang onschuldig achter de tralies verblijft door een ongelooflijke gerechtelijke dwaling.

De werkelijkheid is vaak te ongeloofwaardig om te beschrijven. Bij al deze boeken denk je vaak: Dit is te gek, dit kan niet gebeurd zijn. Dat verklaart misschien ook wel het succes van deze boeken. Ze hebben de aantrekkingskracht van het bizarre waar gebeurde.

Maar dat verklaart misschien toch nog niet alles. Deze boeken hebben nog een andere uitwerking op de eerbare lezer. Want het is toch echt erg wat je aan waar gebeurde slechtheid tegenkomt? Neem nou zo’n Rijkman Groenink, die alles en iedereen naar zijn pijpen laat dansen. Of zo’n kenau van een Nina Brink, die de hele wereld voor de gek houdt en zelf miljoenen opstrijkt. En wat te denken van die vastgoedmannen, zoiets verzin je toch niet?

Deze boeken vervullen de lezer met een mengeling van ongeloof, ergernis, afgunst en wraakgevoelens. Ze doen het ook goed omdat ze ons het gevoel geven dat er iets wordt rechtgezet. Alle rookgordijnen en schone schijn worden weggehaald, hier wordt eens echt getoond hoe deze mensen hebben geacteerd. Net goed. En dat de versie van Nina Brinks levensbeschrijving ongeautoriseerd is, maakt het boek nog interessanter. Ja, dat wilde je niet, hè Nina, dat de vuile was zo buiten werd gehangen?

En dan, onverwacht, valt mijn Bijbel open bij Romeinen 3. „Er is niemand rechtvaardig, ook niet één”, lees ik.

Ik slik moeizaam het besef weg dat de levensbeschrijving van een trouwe kerkganger er geen haar beter uitziet dan die van de hoofdpersonen in ”De vastgoedfraude”. Ik lees verder. „En worden om niet gerechtvaardigd, uit Zijn genade, door de verlossing, die in Christus Jezus is.”

Ik leg de Bijbel weer terug. Boven op ”De prooi”, ”De vastgoedfraude” en ”Nina”. Ze trekken me plotseling niet meer zo.