Kerk & religie

Gezinsgids

„Het lezen van puriteinen stempelt mijn leven, zowel persoonlijk als theologisch”, zegt ds. A. A. F. van de Weg, hersteld hervormd predikant te Soest, in de GezinsGids. Al jong werd hij getroffen door een boekje van John Owen met drie preken over de zonde.

Kerkredactie
27 May 2010 17:54Gewijzigd op 14 November 2020 10:43

„Het schokte me. Is het werkelijk zo erg? Ik vernam dat Owen een puritein was. Zo werd ik op het spoor van de puriteinen gezet. De inhoud van hun geschriften werd me tot geestelijk voedsel. Tijdens mijn studie wakkerde onder anderen dr. A. Baars die beginnende belangstelling geweldig aan. Het lezen van puriteinen stempelt mijn leven, zowel persoonlijk als theologisch. Als ik een preek voorbereid, ga ik altijd na of er ook een puritein is geweest die over ‘mijn’ tekst heeft gepreekt.”

De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat er puriteinen in soorten en maten zijn. Aan de ene kant heb je de zogenoemde Marrow Men als Boston en de gebroeders Erskine. Bij hen ligt, in navolging van predikers als Gray, Durham en Rutherford, een duidelijk accent op de ruime beloftenprediking. Aan de andere kant staan puriteinen uit New England in Amerika, zoals Hooker en Shepard, die scherp en afsnijdend over de kenmerken van het geestelijke leven spraken. De Schotse theoloog Duncan uit de negentiende eeuw heeft eens gezegd: „Wanneer ik iemand uit New England ontmoet, zou ik tot hem zeggen: „Lees de Marrow Men.” En als ik een Marrow Man ontmoet, zou ik tot hem zeggen: „Lees de New England Men.””

Ds. Van de Weg reageert enthousiast: „Een schitterende uitspraak. Ze vullen elkaar aan. Als je de New England Men vergelijkt met de Reformatie, zie je echt wel dat er verschillen zijn. Vergelijk je ze echter met andere puriteinen, dan gaat het om accentverschillen. Die hebben ook te maken met de verschillende visie op de kerk. Hooker en Shepard wilden zelfstandige gemeenten van visible saints, zichtbare heiligen. Vandaar de sterke accenten op schijn en zijn en het voorbereidende werk van de wet. Ook was hun prediking wel wat gekleurd door persoonlijke ervaringen. Koelman waarschuwde de lezers van Hooker al om niet door een enkele al te scherpe uitdrukking in geestelijke verwarring te worden gebracht. De Schotse presbyterianen staan wat deze dingen betreft wat dichter bij de Reformatie. Toch blijf ik graag spreken van accentverschillen tussen de verschillende puriteinen.”

RD.nl in uw mailbox?

Ontvang onze wekelijkse nieuwsbrief om op de hoogte te blijven.

Hebt u een taalfout gezien? Mail naar redactie@rd.nl

Home

Krant

Media

Puzzels

Meer