De rechtbank in Almelo bepaalde dinsdag dat een ex-moslim die christen is geworden zonder problemen terug kan keren naar Somalië. Een ex-moslim die christen is geworden hoeft in Somalië niet per definitie te vrezen voor vervolging. Deze opmerkelijke uitspraak van de rechtbank, in navolging van de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND), vraagt om een krachtig protest.

Het IND en de rechtbank hechten vanzelfsprekend grote waarde aan de ambtsberichten van het ministerie van Buitenlandse Zaken. Het algemeen ambtsbericht Somalië van maart 2010 blijkt op dit punt echter opvallend onvolledig en ten dele zelfs onjuist te zijn.

Gerenommeerde organisaties als Open Doors en Compass Direct beschikken over goed gedocumenteerde informatie met betrekking tot de uiterst moeilijke situatie van christenen in Somalië.

Het ambtsbericht meldt dat de grondwet van Somaliland (het noorden van Somalië, waaruit betrokkene afkomstig is) „voorziet in vrijheid van geloof.” Artikel 313 van het wetboek van strafrecht van Somaliland meldt echter dat een bekeerling moet worden gestraft. (Bron: US State Department). De wetgeving in Somaliland is gebaseerd op de islam en de Koran schrijft de doodstraf voor bij geloofsafval.

Verder meldt het voornoemde ambtsbericht dat er in Somalië „een kleine, onopvallende christelijke gemeenschap” bestaat. Deze zinsnede is misleidend en kan het IND dan ook gemakkelijk op het verkeerde been zetten. De christelijke gemeenschap in Somalië bestaat namelijk uit mensen die in het diepste geheim en met gevaar voor eigen leven samenkomen!

Menig Somalisch christen heeft in de afgelopen jaren de dood gevonden, niet zelden door onthoofding. Filmpjes daarvan zijn zelfs op YouTube te vinden. Het ambtsbericht komt echter niet verder dan dat er personen „zouden zijn gedood, omdat zij christen waren.”

Het IND vindt de mogelijkheid van het belijden van het christelijke geloof in stilte voldoende. Je mag blijkbaar best christen zijn, als je je mond maar houdt. Deze minimalistische interpretatie van wat vrijheid van godsdienst inhoudt is in flagrante tegenstelling met het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens.

Schrijnend vind ik het te constateren dat het ambtsbericht de situatie van christenen en passant vermeldt, terwijl aan homoseksuelen een aparte rubriek wordt gewijd ook al is daarvan geen enkel geval van mishandeling of iets dergelijks bekend. Geeft het ministerie daarmee het signaal af dat homoseksuelen belangrijker zijn dan christenen?

Ten slotte: Ondergetekende kent een Somalische christen die uit dezelfde plaats als betrokkene komt en op grond van zijn godsdienst in Nederland wel is toegelaten. Een andere persoon uit dezelfde plaats is zelfs door de Nederlandse regering als vluchteling uitgenodigd op grond van haar godsdienst. Dit roept ernstige vragen op met betrekking tot de consistentie van het toelatingsbeleid.

De auteur is Somaliëspecialist binnen Stichting Gave en geeft leiding aan zendingsactiviteiten onder Somaliërs in Nederland.