De opnamen werden gemaakt op twee slechts 3 kilometer van elkaar verwijderde dorpsorgels in Noord-Duitsland: Altenbruch en Lüdingworth. Bescheiden dorpen, maar grote orgels, getuigend van vroegere welvaart. De akoestiek is echter niet te vergelijken met die van de monumentale Marienkirche in Lübeck, waar Buxtehude jarenlang werkte en waar veel van zijn orgelwerken ook zullen zijn ontstaan.

Nu er geen deken van nagalm over de muziek ligt, is elk detail waarneembaar, horen we de orgelpijpen ieder op hun eigen wijs aanspreken, kortom: alles ligt open en bloot. Ideaal voor de analytische luisteraar, misschien wat minder aantrekkelijk voor wie Buxtehude liever in een kathedrale ambiance hoort. Een lange galm remt het tempo, maar dat is hier dus niet aan de orde. Voortvarende tempi en flonkerende mixtuurklanken zorgen ervoor dat Buxtehude soms echt overrompelend binnenkomt.

Het programma telt diverse grote praeludia en toccata’s, dus er is alle gelegenheid om grote en kleine plenumregistraties te laten horen. Poëtische momenten zijn er ook, bijvoorbeeld in de melancholieke Ciacona in e, of in de koraalvariaties ”Nimm von uns, Herr, Du treuer Gott”, op de melodie van ons Gebed des Heeren. Voor de liefhebber van verfijnde fluitregisters, snaterende regalen en ronde Posaunen is hier veel schoons te ontdekken. Een toonaangevende interpretatie van een eminent christen-musicus!