„Het mooie moet nog komen”
„Ik ben mevrouw Meijer-Mastenbroek”, zegt ze duidelijk, terwijl ze haar bezoeker liggend een hand geeft. Eerder was de bewoner van hospice Calando een beetje ongerust. „Moet ik lid worden van een krant? Maar ik ben al een oud mens van 85!”
Mevrouw Meijer ligt er lekker bij in haar bed in het Dirkslandse hospice. Ze is moe. Moe van de korte fotosessie met haar schoondochter, Gerdie Meijer-Roosink.
Vorige week donderdag arriveerde de Goereese in Calando. De bejaarde vrouw lijdt aan darmkanker. „Ze zag vooral op tegen het ’s nachts alleen zijn” vertelt schoondochter Gerdie. Er moest verandering in komen. Gelukkig kon ze naar Calando. Dat geeft haar en ons rust.”
„Wa-blief?” vraagt de Dirkslandse als haar wordt gevraagd wat ze er zelf van vindt. „Ik ben heel blij. Het is alsof ik thuis ben, maar ik lig niet alleen.”
Haar vier kinderen wonen weliswaar op ”het eiland”, maar konden haar niet 24 uur per dag verzorgen. „Het kan nog weken duren”, zegt Gerdie Meijer. „We hebben zelf ook ons eigen gezin.”
Beide dames Meijer zijn erg tevreden over het hospice. Gerdie: „Een ziekenhuis is toch wat onpersoonlijk. Dit is gezelliger. We kunnen ook altijd binnenkomen, 24 uur per dag. Ook de pijnbestrijding en de begeleiding vind ik hier erg goed.”
Mevrouw Meijer sr. ligt op een elektrisch hoog-laagbed. Aan een papegaai kan ze zich optrekken. Verder heeft ze geen ’toeters of bellen’. Ze heeft geen pijn. „Alleen een zwaar gevoel op de maag.” De bril gaat af.
Op haar nachtkastje het GZB-boekje ”Een handvol koren”. Het psalmboekje -„Heb ik bij m’n belijdenis gekregen”- en een dagboek van ds. A. F. Troost liggen in de huiskamer. „Dat Bijbeltje kan ze niet meer lezen”, zegt haar schoondochter, „maar het dagboek is met grote letters. Het mooie is dat hier veel aandacht aan het geloof wordt gegeven.” Geestelijke zorg is tenslotte een van de vier aspecten van palliatieve zorg, naast de aandacht voor de lichamelijke en psychische beleving van de ziekte en de omgeving van de patiënt.
Mevrouw Meijer laat zich veel uit Jesaja en de Psalmen voorlezen. „Ik kan het overgeven. ’t Is goed”, zo beschouwt ze haar naderend einde. „Het zal er toch van komen. Maar het mooie moet nog komen.”
Week 12 2003 is de eerste Week van de Palliatieve Zorg. Dit is de laatste aflevering in een serie over betrokkenen bij de zorg voor stervenden.