Het enorme aantal handtekeningen moet een hart onder de riem van de partij zijn. Vooral ook omdat een groot aantal niet-SGP’ers heeft getekend. Kennelijk leven de bezwaren tegen de uitspraak van de Hoge Raad niet alleen bij de eigen achterban maar ook buiten de SGP.Dat staat niet op zichzelf. Opvallend was bijvoorbeeld dat de laatste weken ook in de seculiere media geregeld kritisch is gereageerd op het arrest en dat de toon richting de SGP bijna sympathiek was.

Ook buiten de SGP wordt het gevaar gezien dat de klassieke grondrechten steeds meer onder druk komen te staan. Als die ontwikkeling doorzet, kunnen ook andere organisaties gedwongen worden zich aan te passen aan de heersende ideologie van het gelijkheidsdenken. Binnen christelijke kring leeft de angst dat straks andere christelijke organisaties zullen worden aangepakt. Maar waarom zou de wagen daar stil blijven staan? Waarom zou de gelijkheidslobby straks niet een einde willen maken aan gescheiden teams van mannen en vrouwen in de sportwereld?

Verschillende (seculiere) rechtsgeleerden uit verleden en heden hebben erop gewezen dat de antidiscriminatiebeweging het gevaar loopt het vrijheidsideaal als dwangbuis te gebruiken voor mensen die hun vermeende onvrijheid niet als zodanig beleven. Vrijheid kan zo ontaarden in tirannie. De opgelegde vrijheid ontneemt SGP-vrouwen de vrijheid om te kiezen voor een partij die alleen mannen op de lijst zet. Die vrouwen zijn er, al gelooft het Proefprocessenfonds Clara Wichmann er niets van. En die vrouwen voelen zich nog gelukkig ook.

Dat laatste wordt in de media en door opinieleiders nog wel eens vergeten. Meer dan eens is de laatste weken bezwaar aangetekend tegen het SGP-arrest met het argument: Dwing die mensen toch niet, gun ze de tijd, op den duur zullen ze vanzelf tot het inzicht komen dat vrouwen ook moeten kunnen meepraten in de politiek.

Hoewel de bereidheid om een lans te breken voor de SGP weldadig kan aandoen, is deze redering uiterst gevaarlijk. Impliciet wordt beweerd dat de SGP met haar vrouwenstandpunt op het verkeerde spoor zit en dat het loslaten daarvan slechts een kwestie van tijd is. Als dat waar zou zijn, moet de partij vandaag zich nog beraden of ze het standpunt niet onmiddellijk moet loslaten. Waarom zou ze zich immers dan zo veel moeilijkheden op de hals halen?

De SGP kiest dit standpunt vanuit de vaste overtuiging dat de Bijbel het regeerambt toewijst aan de man. Dat is geen gevolg van gebrek aan juist inzicht. Dat is een principiële keus. Wie daar meewarig over doet en verwacht dat het met de tijd zal verdwijnen, is een gevaarlijke adhesiebetuiger.