Ds. Grobler is predikant van de Nederduits Gereformeerde Kerk (NG-Kerk) in Zuid-Afrika en tevens secretaris van de Gesamentlike Kommissie vir Evangeliebediening in Frankrijk (GKEF), een samenwerkingsverband van diverse kerken. Zijn werkterrein is Europa, waar hij jarenlang de ‘geestelijke coach’ van evangelisten en andere werkers was.Ds. Grobler was recent een week in Nederland. Daarna vertrok hij naar Frankrijk, waar hij Bijbelstudies en lezingen geeft voor Zuid-Afrikaanse evangelisten. Daarvan werken er vanuit Zuid-Afrika tien in Frankrijk. In samenwerking met het Comité d’Entraide Chrétienne Réformée in Nederland zorgde ds. Grobler onder meer voor de verspreiding van de Franse Heidelberger Catechismus onder Franssprekenden in Afrika. Bovendien heeft genoemde Zuid-Afrikaanse commissie de heruitgave mogelijk gemaakt van de Catéchisme de Genève, die Calvijn speciaal voor Frankrijk schreef.

Ds. Grobler heeft een lang zendingsverleden, dat in Kenia begon. Hij is nu vanuit een plattelandsgemeente in Thabazimbi (in de provincie Limpopo) met zijn vrouw onder meer actief met kindertehuizen en het geven van catechisatielessen. Ook is de gemeente betrokken bij het evangelisatiewerk door middel van tentkerkdiensten in sloppenwijken en andere woonoorden.

Ds. Grobler is positief gestemd over de toestand van de NG-Kerk in Zuid-Afrika. „Het is een kerk die zich inzet voor Bijbelstudie, scholing en het verlenen van zorg. Zij vangt vooral mensen op die niet door de overheid geholpen kunnen worden.”

Zuid-Afrika kent heel wat sociale problemen, zoals armoede en werkloosheid. „De werkloosheid van de bevolking is ongeveer 30 procent. Zo’n 20 procent van de bevolking leeft onder de armoedegrens, 40 procent verkeert net op die grens en een klein gedeelte van de rest is extreem rijk. Ook blanken lijden armoede. In Pretoria zijn 200 sloppenwijken waar blanke Afrikanen wonen. Van één uitkering moeten vaak vijf personen leven.”

Zorgen maakt ds. Grobler zich over de toenemende criminaliteit. „We leven in een land van 5 miljoen blanken en 50 miljoen zwarten. Het geweld wordt meestal veroorzaakt door armoede. Doorgaans gaat het om conflicten tussen zwarten onderling, maar dat nieuws haalt de kranten meestal niet. Ook drugs vormen een groot probleem. De misdaad in Zuid-Afrika is bijzonder goed georganiseerd en criminelen gaan professioneel te werk. Verder is er sociale ontwrichting door de komst van naar schatting 5 tot 8 miljoen vluchtelingen.”

Groot probleem in Zuid-Afrika is dat de overheid corrupt is, aldus ds. Grobler. „De kerken hebben daar gezamenlijk bij president Zuma tegen geprotesteerd. Hij treedt echter niet krachtig genoeg op, omdat hij ook rekening moet houden met de vele organisaties die hij namens zijn regering vertegenwoordigt. Ook het ANC laat het afweten. Het is een organisatie die zichzelf verrijkt en nauwelijks oog heeft voor de zwarte bevolking.”

Ds. Grobler is ook actief in Zimbabwe. Daar zorgt zijn gemeente op 63 adressen in de stad Bulowayo voor voedsel en andere hulp aan Zuid-Afrikanen die daar wonen. „In Bulowayo loop ik veiliger over straat dan in Pretoria, maar de armoede is er veel schrijnender. Dan hebben Zuid-Afrikanen het vijf keer beter. Er leven momenteel 3 miljoen Zimbabwanen in Zuid-Afrika.”

Ds. Grobler is positief over de afschaffing van de apartheid. „In de meeste plaatsen zijn zwarten en blanken volledig geïntegreerd. Zuid-Afrika is de apartheid ontgroeid. Zwarten hebben het niet altijd beter gekregen, als ik kijk naar de toenemende armoede, maar positief punt is dat de waardigheid van de zwarte is hersteld. Er zijn geen discriminerende maatregelen meer.”

Ook tussen blanke en zwarte kerken is er een goede verstandhouding. „Maar die was er voor de afschaffing van de apartheid in 1994 ook al”, zegt ds. Grobler. „Probleem is wel de massale emigratie. In de laatste vijftien jaar is 20 procent van de Zuid-Afrikaanse bevolking geëmigreerd. Het gaat om goed opgeleide mensen van tussen de 25 en de 45 jaar. Dit heeft ook grote gevolgen voor de kerken.”

Er is in Zuid-Afrika belangstelling voor Gods Woord, zo is de bevinding van de predikant. „In Zuid-Afrika kennen we het postmodernisme niet. De Bijbel wordt aanvaard als Gods Woord en er is een behoefte aan toerusting. Aan dat laatste schort het nogal eens. Zo’n 80 procent van Zuid-Afrika noemt zich echter christen. Kerken groeien en zijn actief met zending over de gehele wereld. De kracht van onze evangelisten is dat zij gewend zijn aan verschillende culturen. Ze hoeven hun eigen wortels niet te verloochenen, maar staan wel open voor andere culturen.”