Waarom zouden orthodoxe katholieken op een protestantse partij moeten stemmen die eertijds de rooms-katholieke heilige mis wilde verbieden? Waarom zouden juist katholieken er baat bij hebben de solidariteitsactie voor de SGP te steunen?Christenen in Nederland staan steeds meer onder druk. De ideologische keuze om het gelijkheidsbeginsel (artikel 1 van de Grondwet) te laten prevaleren boven de vrijheid van godsdienst en vereniging (artikel 6 en 8 van de Grondwet) gaat steeds meer ten koste van de elementaire grondrechten van christenen. De scheiding van kerk en staat dringt gelovigen niet alleen terug achter de kerkmuren. Christenen worden nu ook in hun eigen bolwerken belaagd door de zedenmeesters van de nieuwe tijd. Aangiften worden gedaan tegen vermeende discriminerende uitspraken en de nuntius wordt steeds vaker ter verantwoording geroepen voor Vaticaanse uitspraken betreffende geloof en zeden.

Het actief verstoren van heilige missen en de uitspraak van de Hoge Raad betreffende het vrouwenstandpunt van de SGP zijn wellicht voortekenen van wat ons te wachten staat. We moeten vrezen dat de links-liberale partijen met een beroep op het gelijkheidsbeginsel nu ook zullen trachten de toelatingscriteria voor het priesterambt te bepalen en de vrijheid van het bijzonder onderwijs in te perken. Tijdens de ‘hostierellen’ bleek hoe machteloos de verdeelde Nederlandse kerkprovincie is.

Terwijl de plaatselijke kerk uit angst voor de publieke opinie het (voor katholieken) allerheiligste sacrament verkwanselde, kwam de nieuwe partijleider van de SGP met kracht op voor het recht van de rooms-katholieken om ongestoord hun erediensten te mogen houden. Artikel 36 van de Nederlandse Geloofsbelijdenis bleek voor de SGP geen beletsel om conform haar roeping een schild te zijn voor de zwakken en op te komen voor de broeders en zusters van de Rooms-Katholieke Kerk.

Conservatieve christenen van de verschillende denominaties hebben elkaar meer dan ooit nodig. Wanneer de politieke wil er is, kunnen zij een gemeenschappelijk front vormen tegen de links-liberale populistische partijen die onze vrijheid verder willen beknotten. Het gemeenschappelijk christelijke belang is nu groter dan de verschillen.

Persoonlijk kan ik het vrouwenstandpunt van de SGP niet onderschrijven. Wel ben ik van mening dat de partij zelf haar organisatie moet kunnen inrichten. Net zoals de Rooms-Katholieke Kerk zelf dient te bepalen wie ze toelaat tot de communie of de gewijde ambten. Van de SGP verlang ik niet dat ze de Drie Formulieren van Enigheid schrapt. Als katholiek kan ik op mijn beurt niet het primaatschap van de paus en het leergezag van de Rooms-Katholieke Kerk relativeren. Wel vraag ik de SGP oog te blijven houden voor de noden van alle christenen.

Mijn katholieke geloofsgenoten roep ik op om de solidariteitsactie voor de SGP te steunen. Als rooms-katholieken kunnen we alleen nog naar eer en geweten stemmen op de SGP, de enige partij die onze kerk in haar moeilijkste uren ondubbelzinnig heeft verdedigd.

De auteur is historicus en secretaris van het St. Willibrord Apostolaat te Utrecht. Hij heeft dit opinieartikel op persoonlijke titel geschreven.