Dat zei demissionair minister-president Balkenende dinsdagavond tijdens de Nationale Herdenking op de Dam in Amsterdam, nadat er bij het nationaal monument kransen waren gelegd.Balkenende herinnerde de naar schatting 25.000 aanwezigen op de Dam aan Miep Gies, de helpster van Anne Frank en de overige bewoners van het Achterhuis. Zij schreef later in haar memoires: „Ik ben maar een gewoon mens en alleen bereid geweest om te doen wat er van me werd gevraagd en wat destijds nodig leek.”

„Dat is ook onze opdracht”, zei Balkenende dinsdagavond. „Een verplichting die we hebben aan de mensen die we vandaag herdenken.”

Op 4 mei herdenkt Nederland álle Nederlandse slachtoffers, zei de demissionaire minister-president. „De weerloze burgers die omkwamen door vervolging, gebrek en geweld. De moedige mannen en vrouwen die hun leven gaven in het verzet. En alle militairen die het hoogste offer brachten, toen en later”, aldus de premier.

Na zijn toespraak werden er nog kransen gelegd door de voorzitters van de Eerste en Tweede Kamer, demissionair minister Van Middelkoop van Defensie, de Commandant der Strijdkrachten Van Uhm en vertegenwoordigers van het stadsbestuur van Amsterdam.

Voorafgaand aan de herdenking hield auteur K. Schippers een toespraak voor zo’n 1700 genodigden in de Nieuwe Kerk. Zijn gedachten gingen terug naar de oorlog toen hij onlangs de woning van zijn moeder moest leegruimen na haar overlijden. In een kast vond hij een foto waarop hij en zijn broer staan afgebeeld met nog twee kinderen die in de oorlog omkwamen. „M’n moeder heeft iets onder de foto geschreven. Jongen vergast, lees ik”, zo blikte Schippers terug.

De slachtoffers van de oorlog dreigen uit ons geheugen weg te glippen „en dat mag niet gebeuren”, aldus Schippers. „Ze horen bij ons, nog steeds, niet alleen in de komende twee minuten, en ze horen ook bij de muziek en de film die na de Bevrijding de gruwelen doorbraken.”

Luc Stefelmanns, een 16-jarige scholier uit Maastricht droeg als winnaar van de jaarlijkse poëziewedstrijd Dichter bij 4 mei op de Dam een gedicht voor. „Waar ooit de bommen vielen, zal nu de stilte spreken, de jaren voorbij naar boven halen. Vandaag zullen de doden leven, laten wij luisteren naar hun gezang, laat de leegte galmen”, aldus zijn gedicht.