Het probleem is het gevolg van het feit dat er steeds minder koeien grazen in het Groene Hart. Boeren trekken weg omdat ze het hoofd niet boven water kunnen houden, waardoor het aantal koeien verder terugloopt.

Ook de natuurorganisaties die steeds grotere stukken land beheren, hebben met groeiende grasoverschotten te maken. De veengrond is meestal niet geschikt voor de teelt van andere gewassen dan gras. Bij gebrek aan koeien moeten de natuurorganisaties het gras dus ook maaien.

Export van de grasoogst naar andere delen van Europa, waar een tekort aan veevoer bestaat als gevolg van aanhoudende droogte, biedt geen soelaas. „De transportkosten zijn gewoon te hoog,€ aldus het praktijkcentrum. Woordvoerder K. van Houwelingen van het centrum ziet als enige oplossing voor het groeiende probleem een extra subsidie voor de veehouders in het Groene Hart.

„Door de hogere productiekosten ligt de prijs per liter melk enkele centen hoger. De kosten voor de vernietiging van de grasoverschotten maken die prijs nog hoger".

Minister Veerman van Landbouw zegde de melkveehouders in het veenweidegebied vorig jaar al een helpende hand toe. Door een beroep te doen op de Brusselse ’Regeling Gebieden met Natuurlijke Handicaps’ moet het voor boeren ook onder moeilijkere omstandigheden aantrekkelijk blijven in het gebied te blijven.