Het kabinet zet een ’Assemblee van Thorbecke’ op poten, waarin iedereen meepraat die bij het binnenlandse bestuur is betrokken. Dit orgaan is vernoemd naar de negentiende-eeuwse politicus Thorbecke, die aan de basis stond van de bestuurlijke inrichting van Nederland.Mocht de assemblee er niet uitkomen, dan hakt het kabinet de knoop door. Daarna krijgen de drie bestuurslagen Rijk, provincie en gemeente een halfjaar om het voorstel uit te werken. Met dit advies hoopt de Raad voor het openbaar bestuur een einde te maken aan een discussie over het openbaar bestuur die al zestig jaar woedt, maar nog niet tot resultaat heeft geleid.

Dat komt omdat de voorstellen die op tafel kwamen, vaak te veel een blauwdruk waren voor een nieuwe opzet voor het binnenlands bestuur. Dit roept doorgaans veel verzet op. Ook was er te weinig oog voor maatschappelijk draagvlak en zaten de bestuurders eigenlijk helemaal niet te wachten op allerlei veranderingen.

Maar die zijn wel hard nodig, denkt de Rob. Zo gaan gemeenten op steeds meer terreinen weer nieuwe bestuursorganen vormen, waardoor de bestuurlijke drukte alleen maar toeneemt. Echt democratisch zijn deze constructies niet, omdat het vooral bestuurders zijn die hierbinnen hun zegje doen.

Daar komt nog eens bij dat Europa zich als vierde bestuurslaag heeft aangediend, naast Rijk, provincie en gemeente. Omdat het dringen wordt, denkt de raad dat er op termijn een bestuurslaag tussenuit moet. Naast Europa en het Rijk zou er dan nog één decentrale bestuurslaag overblijven.