Helaas, wanneer onze goede gebeden, ons horen en vasten en die alle tezamen niets vermogen, terwijl de schuld der zonde blijft en steeds de consciëntie verwondt, zo zijn wij eindelijk gedwongen naar de Heere Jezus op te zien en te zeggen: Tenzij het bloed van de Heere Jezus deze, onze vuile harten reinigt, zullen wij nooit geholpen worden. Nu, goede Heere, ontferm U onzer!Hebt u op deze dingen gerust, alsof er geen God in Israël was? zou de Heere kunnen zeggen. Was er geen barmhartigheid in de Almachtige dat u op uw voorrechten hebt gesteund? Komt u nu tot Mij om behouden en geholpen te worden? Ga nu tot uw verdienstelijke werken. Laat die uw hart nu verblijden en u uw zonden vergeven en u troosten. Ik wil u geenszins te hulp komen.

Het zou recht zijn van God aldus met ons te handelen, omdat wij het overschot aan Hem geven, en dan tot Hem komen. Maar hier is het wonder van barmhartigheid: als wij maar komen, dan verstoot Hij ons niet. Als wij maar tot Hem willen komen en al de gebroken rietstaven verlaten. Hij wil ons aannemen. „Keer nochtans weder tot Mij, spreekt de Heere” (Jer. 3:1). Alsof Hij wilde zeggen: Gij zegt dat al wat gij kunt doen u geen hulp toebrengt, noch redding geeft. Maar kom eindelijk tot Mij en geloof.

Thomas Hooker,predikant te Newton (New England)

(”De ware zielsvernedering,” 1678)