Een Israëlische minister verklaarde afgelopen weekeinde ”off the record” dat Israël Syrië naar het stenen tijdperk zal terugsturen als Hezbollah de Joodse staat met ballistische raketten aanvalt. „Assad speelt met vuur”, aldus de bewindsman tegenover de Britse Sunday Times.Niet voor niets reisde de Syrische president Assad gisteren onverwachts af naar Egypte voor een ontmoeting met zijn ambtsgenoot Mubarak. Een bijzonder bezoek, want het was voor het eerst in vier jaar dat het Syrische staatshoofd zich weer in Caïro vertoonde. Na de Libanonoorlog van 2006 was Assad niet meer welkom omdat hij zich laatdunkend over het gebrek aan steun van Arabische landen voor Hezbollah had uitgelaten.

”Assad in Egypte om de vrees voor een oorlog tussen Israël en Syrië te bespreken”, kopten Israëlische media gisteren dan ook. De reacties aan zowel Israëlische als Arabische zijde op de berichtgeving wedijverden naderhand in retoriek en heftigheid.

Of de vrees voor een oorlog terecht is, staat te bezien. Weliswaar zou de levering van scudraketten een ernstige provocatie in de richting van Israël zijn. Immers, deze projectielen zijn in staat elke plaats in Israël te treffen en kunnen een veel zwaardere explosieve lading vervoeren dan de raketten die Hezbollah eerder gebruikte.

Hezbollah weet echter ook dat het Israëlische antwoord op een dergelijke aanval nog veel verwoestender zal zijn dan de reactie in 2006, toen Hezbollah drie Israëlische militairen ontvoerde en een regen van raketten op Noord-Israël deed neerdalen.

Bovendien heeft Jeruzalem duidelijk gemaakt dat het Syrië voor een Hezbollahaanval met ballistische raketten verantwoordelijk zal houden. De uitspraken van de Israëlische minister die zich afgelopen weekeinde in de Sunday Times roerde, lieten wat dat betreft aan duidelijkheid niets te wensen over. Israël zal „genadeloos” Syrische strategische doelen aanvallen, aldus de bewindsman.

Gespierde taal aan beide zijden, dus. En dat in een tijd dat het toch al onrustig in het Midden-Oosten is. Het net rond Iran lijkt zich steeds verder te sluiten, Hezbollah heeft feitelijk de macht in Libanon overgenomen en de situatie in Irak is nog verre van rooskleurig.

Het is te hopen dat Hezbollah van zijn grote baas in Teheran niet het groene licht krijgt om zijn nieuwe wapentuig –en de 40.000 raketten die het al langs de grens met de Joodse staat had gestationeerd– tegen Israël in te zetten. De vorige Libanonoorlog heeft laten zien dat een gewapend conflict binnen enkele uren kan ontbranden. Nu ook Syrië bij deze kwestie is betrokken en Iran zich in een steeds benarder positie bevindt, zijn de gevolgen van een nieuwe oorlog voor het kruitvat Midden-Oosten niet te overzien.