Dat zei dr. M. van Campen, predikant in Zwartebroek-Terschuur en hoofdbestuurslid van de Gereformeerde Bond, woensdag op een regionale studiedag van de bond in Nieuwe-Tonge. De bijeenkomst had als thema: ”Leven met God in het gezin”. Dr. Van Campen sprak over ”Huisgodsdienst in de praktijk”. In workshops werd het thema verder uitgewerkt in: ”Bijbellezen en gebed in het gezin”, ”Als gezin te leven uit de doop” en ”Gewetensvorming”.Dr. van Campen stelde de vraag hoe het er met de huisgodsdienst voorstaat. Hij signaleerde dat er sprake is van moeite met huisgodsdienst. „Er is gebrek aan kennis en er zijn praktische problemen. Het gezin is vaak een duiventil. Soms heerst de terreur van de communicatiemiddelen of is er een cultureel probleem en wordt er gehoord dat onbekeerd ongeschikt maakt.”

Volgens de predikant hebben in de gereformeerde traditie wel andere geluiden geklonken. „Brakel noemde huisgodsdienst een vurige muur rondom onze huizen. In de negentiende en de twintigste eeuw was er weinig aandacht voor huisgodsdienst, ook in de preken. „Is er sprake van een leeg testament? Krijgen onze kinderen een lege rugzak mee?”

Dr. Van Campen voerde een pleidooi voor bewustwording, met name in prediking en thematisch huisbezoek. Ook is volgens hem toerusting nodig – in huwelijks- en doopcatechese.

Als gezin te leven uit de doop is een moeilijk te beleven werkelijkheid, zo zei ds. G. van den Berg, predikant te Klaaswaal. „De doop is een beetje buiten beeld geraakt en zit tussen twee vuren. Of er moet geloof voor zijn om de doop op waarde te schatten of de doop krijgt de automatische betekenis van behouden te zijn totdat het tegendeel blijkt.”

Op grond van de doop hebben we het recht en de plicht om onze kinderen christelijk op te voeden, aldus ds. Van den Berg. „Met betrekking tot de doop en de geloofsopvoeding is het goed de doopdatum op de verjaardagskalender te zetten en aan deze dag aandacht te schenken in het gezin.”

De doop is volgens de predikant een pleitgrond in het gebed als kinderen andere wegen gaan. Hij is ook een pleitgrond en zekerheid in het gebed bij ziekte en handicap van onze kinderen. En ze is ook voor gelovige ouders een zekere troost als onze kinderen jong sterven.”

Ds. L. W. den Boer, predikant te Sint Philipsland, leidde een workshop over ”Gewetensvorming en opvoeden tot het maken van goede keuzes”. Ouders willen graag de vriend van hun kind blijven. Er heerst een houding van het bevredigen van eigen behoeften. Een dergelijk gedrag beïnvloedt de kinderen. „We zijn slaaf van onszelf. Gewetensvorming is nodig om ons daarvan te bevrijden. Voor gewetensvorming is liefde nodig en investeren in de relatie met de kinderen.”