Sprekers op de jongerenavond over het thema ”Brood & Spelen” waren S. D. Post, auteur van het boek ”Duivels dichtbij” en ds. W. Visscher, predikant van de gereformeerde gemeente te Amersfoort. Post koos voor het thema ”Het leven een spel” en ds. Visscher sprak over ”Brood des levens”.„Een spel heeft iets vrijblijvends. Bij een spel staat niets op het spel. Een spel moet ook boeiend zijn”, aldus Post. Hij zei zelf nog uit de tijd van het monopoliespel te komen. „Nu gaat het over games en webgames. Als het spel over is, sta je weer met beide benen in de werkelijkheid. Met een spel leef je in je eigen wereld. Het spel houdt je bezig. Het vraagt iets van je. Het vergt energie en inspanning. Zo gaat een game steeds meer op het echte leven lijken. Zo wordt het leven steeds meer een spel. Het spel wordt een leven waar de duivel in de 21e eeuw onder één hoedje speelt met de wereld.”

We leven in een wereld waarin het leven boeiend moet zijn, zei Post. „Je wordt steeds meer je eigen project. Op je werk moet je denken aan je eigen mogelijkheden en minder aan je roeping. Zo kom je niet tot jezelf. Verlangen naar geld, roem en lol maakt je arm en ongelukkig. Terwijl de klok van je leven doortikt en de dreiging levensgroot is. Je leven staat op het spel. Je speelt hoog spel”, aldus Post.

De Heere roept echter nog, aldus Post. „Hij roept je terug. Hij wil voor je ziel zorgen. Hij heeft geen lust in je dood, maar dat je je bekeert en leeft. Dan heb je een goede toekomst.”

In een debat na de lezing ging de discussie onder meer over de stelling ”Een spannende dvd kijken met chips en drinken is een moderne vorm van brood en spelen.” Dat leverde een levendige discussie tussen voor- en tegenstanders van de stelling op. Post reageerde daarop: „Je wordt door de beelden gegrepen. Ze spelen dagenlang door je hoofd.” Ds. Visscher: „Alles wat uit het geloof niet is, is zonde.”

Een andere stelling luidde dat de kerkdiensten in de gereformeerde gemeenten best eens wat afwisselender zouden kunnen. Veel jongeren gaven te kennen het daarmee niet eens te zijn.

Ds. Visscher stelde dat er best wat meer variatie in tekstkeuze gemaakt zou kunnen worden. Zelf kiest hij ervoor systematisch en consequent een Bijbelboek door te werken en onbekende gedeelten te bepreken. „Ons kerkelijk leven is overgeorganiseerd”, zo zei hij verder. „Er is iets grondig mis. We hebben nergens meer tijd voor.”

Ds. Visscher vroeg in zijn toespraak over het thema ”Brood des levens” aandacht voor de geschiedenies van de synagoge van Kapernaüm waar het volk het wonder van de vermenigvuldiging van de broden had gezien en van het brood had gegeten. „De mensen verlangden naar nog zo’n wonder”, aldus ds. Visscher. „Ze horen echter: „Werk niet om de spijze die vergaat. Ik ben het Brood des levens.” Jezus wijst op Zichzelf. Hij spreekt tot een wereld van zondige, dode zondaren en tot godsdienstige mensen. Ze hebben zich niet bekeerd, terwijl ze van het brood gegeten hadden. Brood hebben we nodig om te leven. Maar geestelijk Brood evenzo. Dat geestelijke Brood is gratis verkrijgbaar. Beschikbaar in de persoon van de Zaligmaker, Jezus Christus. Dat brood heeft de Heere Zelf bereid. En waar het Brood des levens is, wekt het honger.”

Mensen vechten voor het aardse brood, zei ds. Visscher. „Maar als de Heere in je leven komt, krijg je honger naar het Brood des levens. Hij voedt het leven dat Hij wekt en brengt het tot voltooiing. Hij baant de weg tot het eeuwige leven. Ik ben het Brood des levens. Wie tot Mij komt zal geenszins hongeren.”